CHRZEST WODNY

CZYM JEST CHRZEST WODNY W BIBLII?

Określenia w Biblii Werset Określenia w Biblii Werset
1. Pogrzeb starego człowieka
Rz 6:4 ; Kol 2:12
11. Przebaczenie grzechów
Dz 2:38 ; Kol 2:13
2. Obmycie odrodzenia
Tyt 3:5
12. Przyobleczenie (zanurzenie) "w" Pana Jezusa
Gal 3:26-27 ; Rz 6:3-8 ; Kol 2:12-13 ; 1 Kor 12:12-13
3. Chrzest zbawia
1 Pt 3:21; Mk 16:16 ; Tyt 3:5
Chrzest w Imię Pana Jezusa
Dz 2:38 ; Dz 8:16 ; Dz 10:48 ; Dz 19:5 ; 1Kor 1:13 ;
4. Narodzenie na nowo
J 3:5 ; Kol 2:12 ; Rz 6:4 ; Tyt 3:5
Chrzest u wierzących w formie dokonanej
Kol 2:11-13 ; Gal 3:27-27; Rz 6:3-8 ; 1 Kor 1:13; 1 Kor 12:12-13
5. Ukrzyżowanie z Panem Jezusem
Rz 6:6-8
Nakaz Pana Jezusa
Mat 28:19
6. Uwolnienie od grzechu
Rz 6:7
Wymagania do chrztu w wodzie
Dz 8:37 ; Mk 16:16 ; Dz 2:38
7. Wskrzeszenie z Panem Jezusem
Kol 2:12-13
Chrzest wodny niezwłocznie
Dz 8:36-38 Dz:2:41 ; Dz 9:18 ; Dz 22:16 ; Dz 10:44-48 ; Dz:16:30-34 ; Dz 19:1-6
8. Zrzucenie (obrzezanie) ciała grzesznego
Kol2:11-13
Reakcja na głoszenie ewangelii
Dz 8:35-38 ; Dz:16:30-34 ; Dz 8:12-16
9. Obmycie grzechów
Dz 22:16 ; Ef 5:26
Inny niż chrzest Jana
Dz 18:25 ; Dz 19:1-6
10. Włączenie do ciała Pana Jezusa
1 Kor 12:12-13

Używane w Nowym Testamencie na oznaczenie chrztu greckie słowo το βάπτισμα, pochodzące od greckiego czasownika βαπτίζειν, oznacza zanurzenie ciała.

CHRZEST ROZPOCZYNA NOWE ŻYCIE

Chrzest to zanurzenie w śmierci Jezusa Chrystusa, pogrzebanie grzesznego życia i wskrzeszenie w Nim do nowego życia.

Chrzest wodny przyjęty z wiarą daje Nowe Życie w Panu Jezusie. Chrzest w Biblii to pogrzeb naszego starego, „brudnego” i grzesznego ciała oraz życia! To duchowa śmierć ciała podległego grzechowi. Ochrzczony dostaje zupełnie nową tożsamość jako dziecię Boże, i dziedzic Królestwa Bożego. Zapis dłużny, przekleństwa i inne sprawy dotyczące starego człowieka zostają usunięte i „przybite do krzyża”. Chrzest przez zanurzenie w wodzie jest również przyobleczeniem w Pana Jezusa i dołączeniem do Jego Ciała.

Pierwszy człowiek Adam narodził się na Boże podobieństwo, lecz jego dzieci już na podobieństwo Adama dotkniętego zepsuciem grzechu. Przez wiarę i chrzest rodzimy się natomiast na nowo jako dziecko Boże, na Boże podobieństwo.

To jest księga rodu Adama. W dniu, w którym Bóg stworzył człowieka, uczynił go na podobieństwo Boga. Stworzył ich mężczyzną i kobietą; błogosławił ich i nadał im imię Adam w dniu, w którym zostali stworzeni. Adam żył sto trzydzieści lat i spłodził syna na swoje podobieństwo, na swój obraz, i nadał mu imię Set.
[Księga Rodzaju 5:1-3 UBG]

Chrzest to nie symbol, ani pusta tradycja

Chrzest to nie symbol! Główną istotą i celem chrztu nie jest publiczne wyznanie/świadectwo wiary! 

Chrzest wodny jest swego rodzaju zawarciem przymierza z Panem Bogiem. Można to porównać do ślubu: bez niego nie jest się czyimś małżonkiem, tak samo bez chrztu. Można wierzyć, kochać itd. ale nie jest się „małżonkiem”, nie jest się oficjalnie w „papierach”.

Chrzest jest dla nas, nie dla Pana Boga. To łaska dla nas, nie „przedstawienie” dla Pana Boga. Chrzest wodny przeprowadzony we właściwy Biblijny sposób to wielkie duchowe wydarzenie i moc zmiany życia.

Chrzest a Grzech Pierworodny

Bez pogrzebania starego życia w chrzcie nie możemy być do końca wolni od grzechu. Po chrzcie natomiast możemy doświadczyć łaski wolności od grzechu i faktycznej możliwości go zaprzestania.

Chrzest to nie zmazanie winy „grzechu pierworodnego” ponieważ Pan Bóg nie poczytuje nam grzechów przodków. To, co dziedziczymy po przodkach, to zepsuta natura ludzka. I właśnie jej się pozbywamy po ochrzczeniu się w Jezusa Chrystusa.  Więcej na ten temat: grzech pierworodny.

KIEDY SIĘ OCHRZCIĆ?

Gdy umrzemy dla siebie, świata, grzechu – wtedy należy przyjąć chrzest.

To tak jak w życiu: gdy stwierdzimy zgon należy zrobić pogrzeb. Bez stwierdzenia zgonu naszego starego człowieka (naszego „ja”) nie można wykonać pogrzebu (chrztu).

W Biblii nie było mowy o zwlekaniu, odkładaniu chrztu, aż zorganizuje się zbiorowy event, przyjedzie ważny gość. Jest to na tyle ważna rzecz, że nikt zdecydowany na chrzest, nie zwlekał! Gdy osoba, która jest cała brudna, zda sobie z tego sprawę i będzie jej to przeszkadzało, niezwłocznie będzie chciała się umyć. Podobnie jest z chrztem wodnym! Nie jest wskazane odkładać ten krok na później, na lepszą ceremonię, na zaproszenie gości. Gdy więc uwierzysz w Pana Jezusa i nawrócisz się (czyli odwrócisz od grzechu, świata, swoich planów i zechcesz podążać za Panem Jezusem) niezwłocznie przyjmij chrzest.

*Czego na temat chrztu nie znajdziemy w biblii?

Że chrzest to tylko „symbol”, chrztu niemowląt, chrztu na podstawie wiary drugiej osoby (np. rodziców), białych szat, chrztu jako publiczne wyznanie wiary, chrztu jako w ogóle wyznanie wiary, regułek chrzcielnych, przyrzeczeń chrzcielnych, że chrzest to zewnętrzny wyraz wewnętrznej przemiany, rodziców chrzestnych, chrztu przez polanie głowy.

chrzest wodny post

W KOGO JEST CHRZEST WODNY?​

Chrzest w Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego czy w Imię Pana Jezusa?

  1. Jezus Chrystus jest Bogiem, a więc imię Ojca i Syna i Ducha Świętego to JEZUS. Czytając dzieje apostolskie widać, że uczniowie to wiedzieli i chrzcili w Imię Pana Jezusa Chrystusa. *Werset z Ew Mat. 28:19 mówi o chrzcie w „Imię” nie „Imiona”.
  2. Chrzest przez zanurzenie w wodzie jest w osobę Jezusa Chrystusa. Biblijnie mówiąc to przyobleczenie w Niego i włączenie do Jego Ciała. To nie rytuał włączenia do organizacji, świadectwo wiary, czy też deklaracja członkostwa.
  3. Wszystkie chrzty, o których czytamy w biblii po zmartwychwstaniu były w Imię Pana Jezusa.

I nie ma w nikim innym zbawienia. Nie ma bowiem pod niebem żadnego innego imienia danego ludziom, przez które moglibyśmy być zbawieni.
[Dzieje Apostolskie 4:12 UBG]

CHRZEST W PANA JEZUSA A CHRZEST JANA CHRZCICIELA

DWA RÓŻNE CHRZTY (Dz 18:25 ; Dz 19:1-6)

Chrzest, którym chrzcił Jan Chrzciciel, nie jest tym samym chrztem, którym chrzcili uczniowie Jezusa po Jego Zmartwychwstaniu! Te chrzty są podobne w swojej formie, są jednak inne co do istoty. Dopóki Pan Jezus nie umarł, nie chrzczono w Jezusa Chrystusa, ponieważ on jeszcze nie umarł i nie zmartwychwstał. Uczeń nie mógł być wiec zanurzony w  Nim na podobieństwo jego śmierci.

Chrzest Pana Jezusa w Jordanie nie był dokładnie tym samym chrztem, którym musi się ochrzcić wierzący i którym chrzczono po zmartwychwstaniu Pana Jezusa. Chrzest w Pana Jezusa był możliwy dopiero po Jego śmierci i zmartwychwstaniu.

RÓŻNE FRAGMENTY W BIBLII NA TEMAT CHRZTU

Jezus odpowiedział: Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci: Jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do królestwa Bożego.
[Ewangelia Jana 3:5 UBG]

Nie z uczynków sprawiedliwości, które my spełniliśmy, ale według swego miłosierdzia zbawił nas przez obmycie odrodzenia i odnowienie Ducha Świętego; Którego wylał na nas obficie przez Jezusa Chrystusa, naszego Zbawiciela;
[Tytusa 3:5 UBG]

Teraz też chrzest, będąc tego odbiciem, zbawia nas – nie jest usunięciem cielesnego brudu, ale odpowiedzią czystego sumienia wobec Boga – przez zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa
[1 List Piotra 3:21 UBG]

Czyż nie wiecie, że my wszyscy, którzy zostaliśmy ochrzczeni w Jezusie Chrystusie, w jego śmierci zostaliśmy ochrzczeni? Zostaliśmy więc pogrzebani z nim przez chrzest w śmierci, aby jak Chrystus został wskrzeszony z martwych przez chwałę Ojca, tak żebyśmy i my postępowali w nowości życia. Jeśli bowiem zostaliśmy z nim wszczepieni w podobieństwo jego śmierci, to będziemy też z nim wszczepieni w podobieństwo zmartwychwstania; Wiedząc o tym, że nasz stary człowiek został ukrzyżowany razem z nim, aby ciało grzechu zostało zniszczone, żebyśmy już więcej nie służyli grzechowi. Kto bowiem umarł, został uwolniony od grzechu. Jeśli więc umarliśmy z Chrystusem, wierzymy, że też z nim będziemy żyć;
[List do Rzymian 6:3-8 UBG]

W nim też zostaliście obrzezani obrzezaniem nie ręką uczynionym, lecz obrzezaniem Chrystusa, przez zrzucenie grzesznego ciała doczesnego; Pogrzebani z nim w chrzcie, w którym też razem z nim zostaliście wskrzeszeni przez wiarę, która jest działaniem Boga, który go wskrzesił z martwych. I Was, gdy byliście umarłymi w grzechach i w nieobrzezaniu waszego ciała, razem z nim ożywił, przebaczając wam wszystkie grzechy;
[List do Kolosan 2:11-13 UBG]

Wtedy Piotr powiedział do nich: Pokutujcie i niech każdy z was ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa na przebaczenie grzechów, a otrzymacie dar Ducha Świętego.
[Dzieje 2:38 UBG]

Wszyscy bowiem jesteście synami Bożymi przez wiarę w Chrystusa Jezusa. Bo wszyscy, którzy zostaliście ochrzczeni w Chrystusie, przyodzialiście się w Chrystusa.
[List do Galacjan 3:26-27 UBG]

Jak bowiem ciało jest jedno, a członków ma wiele i wszystkie członki jednego ciała, choć jest ich wiele, są jednym ciałem, tak i Chrystus. Bo wszyscy przez jednego Ducha zostaliśmy ochrzczeni w jedno ciało, czy to Żydzi, czy Grecy, czy niewolnicy, czy wolni, i wszyscy zostaliśmy napojeni w jednego Ducha.
[1 List do Koryntian 12:12-13 UBG]

Dlatego zostawmy podstawowe nauki o Chrystusie i przejdźmy do tego, co doskonałe, nie zakładając ponownie fundamentu, którym jest pokuta od martwych uczynków i wiara w Boga, nauka o chrztach i nakładaniu rąk, o zmartwychwstaniu umarłych i sądzie wiecznym.
[List do Hebrajczyków 6:1-2 UBG]

Mężowie, miłujcie swoje żony, jak i Chrystus umiłował kościół i wydał za niego samego siebie; Aby go uświęcić, oczyściwszy obmyciem wodą przez słowo; By stawić przed sobą kościół chwalebny, niemający skazy ani zmarszczki, ani czegoś podobnego, lecz żeby był święty i nienaganny.
[List do Efezjan 5:26]

CZY MUSZĘ SIĘ OCHRZCIĆ, ABY BYĆ ZBAWIONY?

I powiedział do nich: Idźcie na cały świat i głoście ewangelię wszelkiemu stworzeniu. Kto uwierzy i ochrzci się, będzie zbawiony, ale kto nie uwierzy, będzie potępiony.
[Ewangelia Marka 16:16 UBG]

Stawianie tezy, że chrzest przez zanurzenie w wodzie „nie jest niezbędny do zbawienia” znając nakaz Pana Jezusa o tym, aby chrzcić nie jest zdrową nauką. To tak jakby mówić „zaprzestanie cudzołóstwa nie jest niezbędne do zbawienia” lub „posłuszeństwo Bogu nie jest niezbędne do zbawienia”. Pamiętaj też, że Biblia rozróżnia różne znaczenie słowa zbawienie (więcej w linku poniżej). To, że istnieje łaska oraz są szczególne przypadki, nie uprawnia do marginalizowania jego znaczenia.
Czym jest zbawienie?

Biblia używa zwrotu „zbawienie” głównie w dwóch różnych kontekstach. Mamy zbawienie dotyczące ogólnie ujmując osiągnięcie życia wiecznego w niebie, o którym Biblia mówi w formie niedokonanej przyszłej: „będzie zbawiony” „będą zbawieni” „będziemy zbawieni” „oczekują dla zbawienia” (Mt 24:13, 1Pt 4:18, Łk 13:23, Dz 15:11, Heb 9:28,  1 Kor 5:5, 2 Tym 3:15, Hb 1:14).

Mamy również „zbawienie” w kontekście przebaczenia grzechów, nowonarodzenia, zbawienia od grzechu (zarówno od skutków, jak i uzdolnienie do niegrzeszenia), uwolnienie od cielesnej natury itp.

Bez chrztu wodnego nie możemy mówić ani o zbawieniu od cielesnej natury, ani od grzechu itd.

Bez nowonarodzenia (którego chrzest wodny jest częścią) nie możemy mówić także o zbawieniu w kontekście wejścia do Królestwa Bożego.

Ale czy druga część Mk 16:16 nie mówi, że chodzi tylko o wiarę?
Druga część zdania z Ew. Marka 16:16 nie oznacza, że chrzest w wodzie nie jest niezbędny do zbawienia! Chrzest jest wyrazem wiary. Jeśli ktoś Ci mówi „Stój! Przed tobą przepaść”, to jeśli mu uwierzysz – to się zatrzymasz, a jeśli nie – spadniesz. Nie możesz uwierzyć i jednocześnie iść w przepaść. Przeczytaj powyższy fragment w ten sposób: Kto uwierzy i zatrzyma się – nie wpadnie w przepaść. Kto nie uwierzy wpadnie w przepaść. (Bo skoro nie uwierzy, to na pewno się nie zatrzyma.) Tak jak ze ślubem kto pokocha i weźmie ślub, będzie małżonkiem, kto nie pokocha, tym bardziej nie weźmie ślubu.

„Wiara” w języku Biblijnym jest utożsamiana ze słowem „Posłuszeństwo”. Wierzyć to być posłusznym. Wierzyć w Boga to być mu posłusznym!

Przeczytaj ten fragment również tak: „Kto będzie posłuszny i ochrzci się będzie zbawiony, kto nie będzie posłuszny, będzie potępiony”.

Mówimy dzieciom: Jeśli będziesz posłuszny i posprzątasz pokój – dostaniesz nagrodę. Jeśli nie będziesz posłuszny dostaniesz karę.
Głoszenie ewangelii to również (i przeważnie) nauka o chrzcie wodnym

Nauka o chrzcie w wodzie była wśród uczniów (Dzieje Apostolskie) czymś oczywistym. Głoszenie ewangelii kończyło się chrztem (od razu, bez czekania) osób, które uwierzyły lub pytaniem się ich o to, czy mogą się ochrzcić. (patrz tabelka na górze).

Chrześcijanin / wierzący to w Biblii osoba m.in. ochrzczona w Jezusa Chrystusa

Widać to wyraźnie w listach. Kiedy Paweł pisze listy do wierzących Galacjan, czy też Kolosan pisze zawsze o chrzcie w formie dokonanej. (Kolosan 2:11-13, Galacjan 3:26-27, Rzymian 6:3-8, 1 Koryntian 1:13 1 Kor 12:12-13). Adresatami listów Nowego testamentu są zawsze osoby ochrzczone.  W pierwszym kościele nie było „nieochrzczonych” wierzących.

Ale czy zbawienie nie jest tylko z łaski, z wiary, niezależnie od uczynków?

Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę, i to nie jest z was, jest to dar Boga. Nie z uczynków, aby nikt się nie chlubił.
[List do Efezjan 2:8-9 UBG]

Pamiętajmy, że jeden werset w Biblii nie może przeczyć innemu. Jeśli nasza wyznawana „teologia” sprawia, że niektóre wersety „nie pasują” to prawdopodobnie coś w niej nie gra. Trzeba patrzeć na Biblię całościowo i wierzyć w to, co jest napisane.

Tutaj znowu wracamy do tematu czym jest wiara, a wiara Biblijna jest tożsama z posłuszeństwem.

Jeden wyrwany z kontekstu werset o zbawieniu tylko z łaski  nie może więc przekreślać nakazu posłuszeństwa Bogu i wypełniania Jego przykazań (np. nakazu pokutowania i przyjmowania chrztu). Otwarcie oczu i serca na Pana Boga, na ewangelię, na prawdę o chrzcie jest Bożą Łaską. Ofiara Pana Jezusa umożliwiająca nam Nowe Życie i przebaczenie grzechów Jest Bożą Łaską. Łaską jest przebaczenie win pokutującemu człowiekowi. Dlatego: tak – zbawieni jesteśmy tylko z łaski.

Nie każdy, kto mi mówi: Panie, Panie, wejdzie do królestwa niebieskiego, lecz ten, kto wypełnia wolę mojego Ojca, który jest w niebie. Wielu powie mi tego dnia: Panie, Panie, czyż nie prorokowaliśmy w twoim imieniu i w twoim imieniu nie wypędzaliśmy demonów, i w twoim imieniu nie czyniliśmy wielu cudów? A wtedy im oświadczę: Nigdy was nie znałem. Odstąpcie ode mnie wy, którzy czynicie nieprawość.
[Ewangelia Mateusza 7:21-23 UBG]

I tak wypełniło się Pismo, które mówi: Uwierzył Abraham Bogu i poczytano mu to za sprawiedliwość, i został nazwany przyjacielem Boga. Widzicie więc, że człowiek zostaje usprawiedliwiony z uczynków, a nie tylko z wiary. Podobnie i nierządnica Rachab, czy nie z uczynków została usprawiedliwiona, gdy przyjęła wysłanników i wypuściła ich inną drogą? Jak bowiem ciało bez ducha jest martwe, tak i wiara bez uczynków jest martwa.
[List Jakuba 2:23-26 UBG]

Dlaczego jeden werset mówi, że zbawienie nie z uczynków, a inny, że z uczynków?

Trzeba spojrzeć na kontekst, który rozróżnia tzw. uczynki prawa, ale są również uczynki związane z posłuszeństwem Panu Jezusowi. Chodzi po prostu o to, że pusta religia nas nie zbawi, ale posłuszeństwo Panu Jezusowi tak (inaczej wiara w Pana Jezusa).

Co z Łotrem na krzyżu? Wyjątkowe przypadki

Łotr na Krzyżu dostąpił zbawienia bez chrztu wodnego. Gdy ktoś się szczerze nawróci i nie zdąży/nie może wziąć chrztu z powodu nagłej śmierci, wypadku, przebywania w więzieniu, na wojnie, na pustyni itd. nie mamy podstaw twierdzić, że nie ma szans wejść do nieba. Nie możemy jednak brać tych samych zasad dla osób, które mają fizyczną możliwość przyjąć chrzest.

Po co Panu Bogu woda do zbawienia? Czy nie chodzi o Jego krew, ofiarę, słowo?

Oczywiście, że Bóg niczego nie potrzebuje. Ale może użyć i używa chrztu wodnego do obmycia nas z grzechu.

Przykłady Biblijne:

1. W starym przymierzu ludzie musieli się obrzezać. Tak dzisiaj chrzest jest tzw. obrzezką (zrzuceniem) ciała grzesznego. (Kolosan 2:11)

2. Aby uchronić się w Egipcie przed ostatnią plagą, Izraelici musieli pomazać odrzwia krwią baranka. Widzimy tutaj, że krew baranka (która jest zapowiedzią krwi Pana Jezusa) ich ratowała, ale oni fizycznie musieli nią pokropić odrzwia domów.

3. Izrael wyszedł z Egiptu (co jest dla nas też symbolem wyjścia z grzechu i ze świata), ale później, aby uwolnić się od Egiptu musiał przejść przez wodę. Bóg wybrał wodę – Morze Czerwone, aby uwolnić Izrael od Egiptu. Tak dzisiaj nawrócenie można porównać do wyjścia z Egiptu. Ale droga Izraelitów nie trwałaby długo, gdyby nie przejście przez morze. Egipt (świat, grzech) szybko by ich dogonił i pochłonął.

4. Naaman Syryjczyk został uzdrowiony z trądu na podstawie Słowa Bożego przekazanego mu przez proroka Elizeusza, ale przez posłuszeństwo temu Słowu oraz zanurzenie się 7 razy w rzece. Nie został uzdrowiony za 4,5, 6 zanurzeniem, ale za 7 razem, gdy wykonał dokładnie to co od niego chciał Bóg. Tak i my dzisiaj powinniśmy być posłuszni Słowu Bożemu dokładnie w ten sam sposób.

5. Przykład potopu, kiedy to Bóg obmył wodą świat z grzechu.
(…)kiedy budowano arkę, w której niewiele, to jest osiem dusz, zostało uratowanych przez wodę. Teraz też chrzest, będąc tego odbiciem, zbawia nas(…) 1Pt 3:20-21

JAKIE SĄ WYMAGANIA DO CHRZTU?

1. WIARA z całego serca w Jezusa Chrystusa. Wierzyć to odwrócić się od świata, swojego życia i iść za Panem Jezusem. Wierzyć, że On Jest, wierzyć Jego Słowu. Gotowość zostawienia wszystkiego dla Pana Jezusa.

2. OPAMIĘTANIE – zrozumienie grzechu w swoim życiu, swojej winy. Opamiętanie się ze swoich grzechów polegające na 100% chęci odwrócenia się od wszystkiego co złe, grzeszne. Osoba chrzczona musi wiedzieć i rozumieć co chce ukrzyżować i pogrzebać w chrzcie.

3. Pełne ZANURZENIE w wodzie.

4. Chrzest w JEZUSA CHRYSTUSA, Jego Imię, osobę. Nie po prostu „chrzest”, nie chrzest w instytucję. Ważne, aby osoba chrzczona wiedziała w Kogo się chrzci.

5. Własna, świadoma i nieprzymuszona DECYZJA!

DRUGI CHRZEST / PONOWNY CHRZEST?

Czy można przyjąć chrzest drugi raz?

Co zrobić, jeśli czujesz wątpliwość, że Twój chrzest, który teoretycznie już miałeś w życiu, był tak właściwie biblijnym chrztem?

1. Jeśli chrzest, który przeszedłeś w życiu stanowczo odbiega od powyższych wymagań, powinieneś uznać go za nieważny i przyjąć biblijny chrzest w Pana Jezusa. Szczególne znaczenie ma świadomość czym jest chrzest, w kogo się chrzci i co się chcę pogrzebać.

(np. chrzest niemowląt nie jest na podstawie własnej wiary, własnej decyzji, nie jest to chrzest przez zanurzenie w wodzie, nie ma zrozumienia grzechu. Nawet nie ma grzechu, ponieważ niemowlę dziedziczy zepsutą naturę, ale ciężko, aby przypisywać mu winę za grzech.)

2. Jeśli nie zostały dochowane drobniejsze kwestie, wtedy musisz rozeznać sam z Bogiem, ze sobą, innymi wierzącymi. Pan Bóg objawi Ci co zrobić!  Jeśli ma Cię to dręczyć to lepiej ochrzcij się tak jak należy (choć pamiętaj, że przeciwnik cały czas oskarża). Jeśli masz natomiast pokój do tego, że wcześniejszy chrzest jest ważny, to nie należy chrzcić się drugi raz.

*W Biblii nie znajdujemy formułek chrzcielnych, ani wymogów w stylu rytualnym. O ważności chrztu nie decyduje: miejsce chrztu, jakość wody, kto udzielał i co dokładnie powiedział, czy nie udało się zanurzyć całych włosów lub koniuszka łokcia, brak pełnego zrozumienia wszystkich prawd wiary, czy też niedoskonałość chrzczonego.

CHRZEST W BIBLII

Piotr przemawiał do tłumu i wiele osób przyjęło jego słowa i tego samego dnia zostali ochrzczeni w Imię Jezusa Chrystusa.

Wtedy Piotr powiedział do nich: Pokutujcie i niech każdy z was ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa na przebaczenie grzechów, a otrzymacie dar Ducha Świętego. Obietnica ta bowiem dotyczy was, waszych dzieci i wszystkich, którzy są daleko, każdego, kogo powoła Pan, nasz Bóg. W wielu też innych słowach dawał świadectwo i napominał ich: Ratujcie się od tego przewrotnego pokolenia. Ci więc, którzy chętnie przyjęli jego słowa, zostali ochrzczeni. I przyłączyło się tego dnia około trzech tysięcy dusz.
[Dzieje Apostolskie 2:38-41 UBG]

Wielu mieszkańców Samarii uwierzyło Filipowi i przyjęło chrzest w imię Pana Jezusa.

A gdy uwierzyli Filipowi, który głosił o królestwie Bożym i o imieniu Jezusa Chrystusa, chrzcili się zarówno mężczyźni, jak i kobiety. Uwierzył też sam Szymon, a gdy się ochrzcił, trzymał się Filipa i zdumiewał się, widząc cuda i wielkie znaki, jakie się działy. Kiedy apostołowie, którzy byli w Jerozolimie, usłyszeli, że Samaria przyjęła słowo Boże, wysłali do nich Piotra i Jana; Którzy przyszli tam i modlili się za nich, aby otrzymali Ducha Świętego. Na żadnego z nich bowiem jeszcze nie zstąpił. Byli tylko ochrzczeni w imię Pana Jezusa.
[Dzieje Apostolskie 8:12-16 UBG]

Eunuch Królewski uwierzył i od razu został ochrzczony przez Filipa.

A gdy jechali drogą, przybyli nad jakąś wodę. Wówczas eunuch powiedział: Oto woda; co stoi na przeszkodzie, żebym mógł być ochrzczony? I powiedział Filip: Jeśli wierzysz z całego serca, możesz. A on odpowiedział: Wierzę, że Jezus Chrystus jest Synem Bożym. Kazał więc zatrzymać wóz. Obaj, Filip i eunuch, zeszli do wody i ochrzcił go.
[Dzieje Apostolskie 8:36-38 UBG]

Chrzest Apostoła Pawła.

Wtedy Ananiasz poszedł, wszedł do domu, położył na nim ręce i powiedział: Saulu, bracie, Pan mnie posłał – Jezus, który ci się ukazał w drodze, którą jechałeś – żebyś odzyskał wzrok i został napełniony Duchem Świętym. I natychmiast spadły z jego oczu jakby łuski, i zaraz przejrzał, wstał i został ochrzczony.
[Dzieje Apostolskie 9:17-18 UBG]

A on powiedział: Bóg naszych ojców wybrał cię, żebyś poznał jego wolę, oglądał Sprawiedliwego i słuchał głosu z jego ust. Będziesz mu bowiem wobec wszystkich ludzi świadkiem tego, co widziałeś i słyszałeś. Dlaczego teraz zwlekasz? Wstań, ochrzcij się i obmyj swoje grzechy, wzywając imienia Pana.
[Dzieje Apostolskie 22:14-16 UBG]

Piotr kazał ochrzcić Korneliusz wraz z jego domem gdy uwierzyli ewangelii i otrzymali Ducha Świętego.

A gdy jeszcze Piotr mówił te słowa, Duch Święty zstąpił na wszystkich słuchających tej mowy. I zdziwili się ci wierzący pochodzący z obrzezania, którzy przyszli z Piotrem, że dar Ducha Świętego został wylany także na pogan. Słyszeli ich bowiem mówiących językami i wielbiących Boga. Wtedy Piotr się odezwał: Czy ktoś może odmówić wody, żeby byli ochrzczeni ci, którzy otrzymali Ducha Świętego jak i my? I nakazał ochrzcić ich w imię Pana. I prosili go, aby u nich został kilka dni.
[Dzieje Apostolskie 10:44-48 UBG]

Bogobojna kobieta Lidia miała otwarte serce i uwierzyła razem ze swoim domem.

Przysłuchiwała się temu też pewna bogobojna kobieta, imieniem Lidia, z miasta Tiatyry, sprzedająca purpurę, której to serce otworzył Pan, aby uważnie słuchała tego, co mówił Paweł. A gdy została ochrzczona razem ze swoim domem, poprosiła: Jeśli uznaliście mnie za wierną Panu, wejdźcie do mojego domu i zamieszkajcie w nim. I wymogła to na nas
[Dzieje Apostolskie 16:14-15 UBG]

Strażnik słysząc ewangelię, tego samego dnia przyjął chrzest w wodzie wraz ze swoim domem. Było to jak widać tutaj i w innych wersetach naturalną decyzją na głoszenie ewangelii.

A wyprowadziwszy ich z więzienia, powiedział: Panowie, co mam czynić, abym był zbawiony? A oni odpowiedzieli: Uwierz w Pana Jezusa Chrystusa, a będziesz zbawiony, ty i twój dom. I głosili słowo Pańskie jemu i wszystkim jego domownikom. Tej samej godziny w nocy wziął ich ze sobą, obmył ich rany i natychmiast się ochrzcił, on i wszyscy jego domownicy. Wprowadził ich do swego domu, zastawił przed nimi stół i weselił się, uwierzywszy Bogu z całym swoim domem.
[Dzieje Apostolskie 16:30-34 UBG]

Chrzest przełożonego synagogi i wielu Koryntian.

A przełożony synagogi, Kryspus, uwierzył w Pana wraz z całym swoim domem. Także wielu Koryntian, którzy słuchali, uwierzyło i zostało ochrzczonych.
[Dzieje Apostolskie 18:8 UBG]

Apollos głosił Pana Jezusa wiedząc tylko o chrzcie Jana, ale inni uczniowie mu wytłumaczyli dokładniej drogę Boga.

Był on obeznany z drogą Pana, a pałając duchem, mówił i nauczał starannie o Panu, wiedząc tylko o chrzcie Jana. Zaczął on odważnie mówić w synagodze. Gdy go usłyszeli Akwila i Pryscylla, przyjęli go do siebie i dokładniej wytłumaczyli drogę Boga.
[Dzieje Apostolskie 18:25-26 UBG]

Paweł znalazł pewnych uczniów, którzy byli ochrzczeni chrztem Jana, ale nie byli ochrzczeni w Pana Jezusa i w Duchem Świętym. Ten fragment dosadnie daje znać, że można „być wierzącym” i nie mieć Ducha Świętego oraz, że chrzest Jana to nie chrzest w Jezusa Chrystusa. Może nam się wydawać, ze jesteśmy ochrzczeni, ale to może nie być chrzest biblijny.

I stało się, że gdy Apollos przebywał w Koryncie, Paweł obszedł okolice wyżej położone i dotarł do Efezu. I znalazłszy tam niektórych uczniów; Zapytał ich: Czy otrzymaliście Ducha Świętego, kiedy uwierzyliście? A oni mu odpowiedzieli: Nawet nie słyszeliśmy, że jest Duch Święty. Wtedy zapytał ich: W czym więc byliście ochrzczeni? A oni odpowiedzieli: W chrzcie Jana. Paweł zaś powiedział: Jan chrzcił chrztem pokuty, mówiąc ludziom, aby uwierzyli w tego, który przyjdzie po nim, to znaczy w Jezusa Chrystusa. Gdy to usłyszeli, zostali ochrzczeni w imię Pana Jezusa. A kiedy Paweł położył na nich ręce, zstąpił na nich Duch Święty i mówili językami, i prorokowali.
[Dzieje Apostolskie 19:1-6 UBG]

JAK SIĘ OCHRZCIĆ W PRAKTYCE?

Możliwość numer 1: Weź udział w cyklicznym chrzcie organizowanym przez lokalny kościół. Dowiedz się, czy chrzczą w sposób biblijny. Często trzeba się zgłosić do pastora lub starszego, odbyć rozmowę i ewentualnie krótki kurs.

Możliwość numer 2: Jeśli jest taka możliwość, możesz wziąć chrzest w wodzie w ramach mniejszej społeczności domowej, lub poprosić jakiegoś ucznia Pana Jezusa, którego znasz, aby Ci w tym pomógł. Chrzest może odbyć się na basenie, nad jeziorem, w wannie, w basenie ogrodowym itp. Forma nie jest tu najważniejsza.

Możliwość numer 3: Napisz do nas, że chcesz przyjąć chrzest wodny. Porozmawiamy, spotkamy się i jeśli nic nie stanie na przeszkodzie – ochrzcimy Cię lub przekierujemy we właściwe miejsce. Chrzest w wodzie może się odbyć u nas – w mieście Wrocław lub w innym miejscu.

MASZ PYTANIA? POTRZEBNA CI POMOC Z CHRZTEM? NAPISZ: