Czy Biblia Jest Prawdziwa i Wiarygodna?

Bardzo wiele osób zastanawia się, czy biblia jest prawdziwa i wiarygodna. Poniżej poznasz najważniejsze dowody na autentyczność Biblii.

1. NAJWIĘCEJ RĘKOPISÓW (MANUSKRYPTÓW)

Nowy Testament zachował się w większej liczbie rękopisów niż jakiekolwiek inne starożytne dzieło literackie. To ponad 5800 kompletnych lub pofragmentowanych rękopisów greckich, 10000 rękopisów łacińskich i 9300 rękopisów w różnych innych starożytnych językach, w tym syryjskim, słowiańskim, gotyckim, etiopskim, koptyjskim i ormiańskim. Daty najstarszych rękopisów sięgają około roku 125 NE.

Autorytet rękopisów Starego Testamentu potwierdza natomiast około 17000 rękopisów. Ta liczba jest dla badaczy i historyków imponująca. Na drugim miejscu pism starożytnych plasuje się  „Iliada” Homera, licząca dopiero ok. 1900 rękopisów. (więcej: Manuskypty Biblijne)

Postacie i wydarzenia są uważane za historyczne na podstawie już kilku wzmianek w odkryciach archeologicznych, w kronikach, malowidłach, rękopisach itp. Skoro nie negujemy istnienia innych postaci starożytnych takich jak np. Aleksander Wielki, tym bardziej ta liczba autentycznych rękopisów dowodzi, ze Biblia jest wiarygodna historycznie.

Liczba istniejących kopii DZIEŁ STAROŻYTNYCH:

DziełoLiczba posiadanych starożytnych kopii
Historia Naturalna Pliniusza II7
Historia Herodota8
Dzieła Platona7
Dzieła Demostenesa200
Wojna galijska Cezara10
Roczniki Tacyta20
Iliada Homera643
Nowy Testament5366

Odstęp czasowy pomiędzy najstarszą kopią a oryginałem:

DziełoOrientacyjny odstęp pomiędzy rokiem napisania, a najstarszymi  kopiami
Historia Naturalna Pliniusza II740 lat
Historia Herodota1350 lat
Dzieła Platona1300 lat
Dzieła Demostenesa1400 lat
Wojna galijska Cezara950 lat
Historia Rzymu Liwiusza1000 lat
Roczniki Tacyta1000 lat
Historia Tukitydesa1300
Dawne Dzieje Izraela Józef Flawiusz400–500
Iliada Homera400
Nowy Testament (całość)325
Ewangelie125–225 (zależnie od części)
czy Biblia Jest Prawdziwa
Najstarszy manuskrypt Nowego Testamentu

2. SPÓJNOŚĆ TEKSTU RĘKOPISÓW

Czy Biblia jest prawdziwa? Źródła podają, że w Biblii zachodzi aż 99,5% spójności tekstów rękopisów, co jest również ewenementem na skalę świata i starożytnych dzieł literackich. Ogromna większość różnic między rękopisami biblijnymi jest bardzo mała – zwykle chodzi o drobne różnice w pisowni, gramatyce, czy interpunkcji, które nie wpływają na ogólne znaczenie tekstu.

Badacze Biblii, historycy, lingwiści i specjaliści z wszelakich dziedzin nauki od wielu wieków podejmują się krytycznej ocenie wiarygodności poszczególnych rękopisów. Ich weryfikacja polega na badaniu na różne sposoby każdego manuskryptu i katalogowaniu na bardziej i mniej wiarygodne. Rękopisy katalogowane są pod względem języka, daty powstania, szerokości geograficznej powstania i innych. Tak powstają kodeksy.

Biblia, którą dziś widzimy  w obiegu to wynik setek lat pracy wielu badaczy z różnych dziedzin, którzy wykluczają wątpliwości i nieścisłości poszczególnych rękopisów – filtrując z nich najdokładniejszą jak można kopię pierwszych tekstów.

3. ZŁOŻONA WERYFIKACJA KANONU BIBLII

Wspólny dla większości denominacji chrześcijańskich (protestantyzm, katolicyzm, prawosławie) kanon Biblii to zestaw 66 ksiąg (39 Starego Testamentu i 27 Nowego Testamentu)*katolicyzm i prawosławie dodało do tego kanonu dodatkowe księgi. Księgi i rękopisy związane z wydarzeniami Biblijnymi przeszły mnóstwo analizy historycznej, lingwistycznej, naukowej, aby wykluczyć księgi i fragmenty ksiąg nieuznawane za natchnione (apokryfy).

Czy Biblia jest wiarygodna jako księga natchniona przez Boga? Tak, ponieważ zawiera tylko niepodważalne, dobrze udokumentowane księgi i rozdziały, spójne w ogólnej treści i przedstawieniu Boga.

Najwcześniejszy katalog Nowego Testamentu powstał ok. 170 roku n.e. (Fragment Muratoriego). Kanon Pism chrześcijańskich ustalony został natomiast ostatecznie w IV wieku n.e. Początkowo różne kościoły uznawały różne dodatkowe pisma za natchnione i toczyły spory o niektóre księgi.

Co ciekawe pisma Apostoła Pawła są już przytaczane jako natchnione w Listach Piotra (II Pt 3:15-16) oraz wzmiankowane i cytowane w późniejszych listach pierwszego kościoła i apokryfach (np. liście Polikarpa do Filipian).

4. HISTORIA I CIĄGŁOŚĆ KULTURY ŻYDOWSKIEJ

Kultura żydowska, starożytne (i poniekąd nowożytne) Państwo Izrael, jego prawo, tradycja itd. jest oparte o fundament ksiąg Starego Testamentu. Pierwsze pięć ksiąg Biblii – tzw. Tora to święta księga Judaizmu.  Pięcioksiąg pozostaje podstawą religijnego i cywilnego żydowskiego prawa religijnego.

Biblia daje konkretne i praktycznie jedyne wyjaśnienie pochodzenia tej kultury i jej prawa, począwszy od Abrahama, wyjścia z Egiptu, otrzymaniu prawa przez Mojżesza, wejściu do Ziemi Obiecanej, po dzieje królów Dawida, Salomona oraz podbicie Izraela, wysiedlenie do Babilonu i ponowne przywrócenie do Jerozolimy. Opowiada o dziejach jego królów, historii budowy Świątyni Jerozolimskiej i wielu innych wydarzeniach historycznych. Spójność Biblii z tradycją Judaistyczną to kolejny dowód na to, ze Biblia jest prawdziwa.

5. SPÓJNOŚĆ Z WYDARZENIAMI HISTORYCZNYMI

Istnieje wiele pozachrześcijańskich starożytnych źródeł historycznych, które dotyczą postaci Jezusa Chrystusa oraz wydarzeń Biblijnych (WIKIPEDIA). Znani autorzy i żródła pozachrześcijańskie, którzy o tym pisali w starożytności to: Józef Flawiusz, Tacyt, Pliniusz Młodszy, Swetoniusz, Tallus i Flegon, Mara Bar-Serapion, autorzy Talmudu Żydowskiego, Lukian z Samosaty, Filozof Celsus.

Archeologia z każdym rokiem coraz dobitniej potwierdza autentyczność i wiarygodność Biblii odnajdując opisane miejsca i obalając zarzuty. Od pewnego czasu dużo mówi się nawet o znalezieniu Arki Noego zgodnie z opisem Biblijnym. (artykuł o odnalezieniu Arki), a także prawdziwej Górze Synaj w Arabii Saudyjskiej.

Odkrycia archeologiczne potwierdzające to, że Biblia jest wiarygodna.

ODKRYCIE ARCHEOLOGICZNE ZNACZENIE
Tabliczki z Mari Ponad 20 tys. tabliczek pokrytych pismem klinowym datujących się z czasów Abrahama wyjaśnia wiele tradycji patriarchalnych przedstawionych w Księdze Rodzaju.
Tabliczki z Ebla Ponad 20 tys. tabliczek, z których wiele zawiera prawa podobne do przepisów znanych z Księgi Powtórzonego Prawa. Tablice wzmiankują pięć miast z 14 rozdziału Księgi Rodzaju, które wcześniej uważano za fikcyjne — Sodoma, Gomora, Adma, Seboim oraz Soar.
Tabliczki z Nuzi Przedstawiają szczegółowo zwyczaje panujące w XV i XIX wieku przed Chrystusem, które pokrywają się z relacjami dotyczącymi patriarchów, np. zwyczaj zastępowania niepłodnych żony w roli matek przez ich służące.
Czarna stela Stanowi dowód na to, że na trzysta lat przed Prawem Mojżeszowym istniało pismo i spisane prawa.
Mury świątyni w Karnaku, Egipt Zawierają wzmiankę dotyczącą Abrahama datowaną na X wiek przed Chrystusem.
Kodeks Eszunny (ok. 1950 przed Chrystusem) Kodeks Lipitisztara (ok. 1860 przed Chrystusem) Kodeks Hammurabiego (ok. 1700 przed Chrystusem) Te odkrycia dowodzą, że kodeks prawny Pięcioksięgu nie był zbyt zaawansowany jak na okres, z którego pochodzi.
Tabliczki z Ras Shamra Zawierają informacje dotyczące poezji hebrajskiej.
Listy z Lakisz Opisano w nich najazd Nabuchodonozora na Judę i przestawiono informacje pomocne w lepszym zrozumieniu okresu, w którym żył Jeremiasz.
Pieczęć Gedaliasza Wymienia Gedaliasza, o którym jest mowa w 2 Księdze Królów 25:22.
Cylinder Cyrusa Potwierdza autentyczność biblijnego opisu dekretu Cyrusa, który zezwalał Żydom na odbudowę świątyni w Jerozolimie (zob. 2 Księga Kronik 36:23; Księga Ezdrasza 1:2-4).
Kamień Moabicki Zawiera informacje na temat Omriego, szóstego króla w Izraelu.
Czarny obelisk Salmanesara III Przedstawia hołd złożony królowi asyryjskiemu przez Jehu, króla Izraela.
Stela pryzmowa Taylora Zawiera tekst asyryjski przedstawiający atak Sennacheryba na Jerozolimę za czasów Ezechiasza, króla Izraela.
Pieczęć proroka Izajasza „Należące do Izajasza, proroka” – tak znana izraelska archeolog odczytuje hebrajski napis sprzed 2700 lat z pieczęci odnalezionej na południe od Wzgórza Świątynnego w Jerozolimie.
Pieczęć Ezechiasza Należące do Ezechiasza, syna Achaza, króla Judy” – taki sensacyjny napis nosi niedawno odnaleziona pieczęć. Znalezisko z VIII wieku pne jest wyjątkowe, ponieważ jest to pierwsza pieczęć jakiegokolwiek króla Judy lub Izraela znaleziona podczas regularnych wykopalisk naukowych na stanowisku archeologicznym (in situ).
Ekron (Tel Mikne) Tablica z inskrypcją potwierdzającą istnienie Filistyńskiego miasta Ekron, wspomnianego w Starym Testamencie.
Archeologia Babilonu i Niniwy Ruiny tych miast potwierdzają wiele aspektów opisanych w Biblii, w tym zdobycie Babilonu przez Cyrusa Wielkiego.
Stela z Tel Dan Stela z Tel Dan z IX wieku p.n.e. zawiera pierwszą historyczną wzmiankę o „domu Dawida” (króla Dawida), co dostarcza dodatkowych dowodów na istnienie Dawida jako historycznej postaci.
Stela Merenptaha Ten starożytny egipski napis z XIII wieku p.n.e. zawiera najwcześniejszą znaną zewnętrzną wzmiankę o Izraelu.
Rękopisy z Qumran W latach 1947-1956 w jaskiniach koło Qumran nad Morzem Martwym odnaleziono tysiące fragmentów rękopisów. Zawierają one najstarsze znane kopie ksiąg biblijnych, a także inne teksty związane z żydowskim życiem religijnym w czasach Drugiej Świątyni.
WCZEŚNIEJSZE ZARZUTY KRYTYKÓW WYJAŚNIENIA UZYSKANE DZIĘKI ZNALEZISKOM ARCHEOLOGICZNYM
Mojżesz nie mógł napisać Pięcioksięgu, ponieważ żył w czasach przed wynalezieniem pisma. Pismo istniało już kilkaset lat przed Mojżeszem.
Rodzinne miasto Abrahama, Ur, nigdy nie istniało. Archeologowie odkryli ruiny miasta Ur. Na jednej z kolumn widniała inskrypcja „Abram”.
Miasto zbudowane na skale, „Petra”, nigdy nie istniało. Archeologowie odkryli ruiny tego miasta.
Historia zdobycia Jerycha to mit. Miasto nigdy nie istniało. Archeologowie odnaleźli ruiny tego miasta i przeprowadzili wykopaliska. Odkryto, że mury Jerycha zapadły się dokładnie tak, jak opisano to w przekazie biblijnym.
„Hetyci” nigdy nie istnieli. Odnaleziono setki opisów i wzmianek dotyczących niezwykłej cywilizacji hetyckiej. Obecnie można nawet uzyskać doktorat z badań nad cywilizacją hetycką na Uniwersytecie w Chicago.
Belszazar nie był prawdziwym królem Babilonu; nie jest wzmiankowany w żadnej kronice. Tablice odkryte na terenach starożytnego Babilonu opisują panowanie Belszazara jako współregenta i syna Nabonidusa.
źródło: https://www.kazdystudent.pl/a/biblia.html

6. WYPEŁNIONE PROROCTWA

W Biblii zawarte jest bardzo wiele proroctw dotyczących przyszłych rzeczy (ktoś policzył, że podobno nawet 2500). Wiele z nich już się wypełniła, na co są dowody. Jest to kolejny mocny dowód na to, że Biblia jest prawdziwa. Bardzo wiele proroctw dotyczyło przyjścia Mesjasza – Chrystusa. Szansa na przypadkowe spełnienie tych proroctw w statystyce jest niemożliwa.

Wypełnione proroctwa związane z Mesjaszem

1. Potomek z linii króla Dawida (Jeremiasza 33,14-15)
2. Urodzony w Betlejem (Micheasza 5,1)
3. Narodzony z dziewicy (Izajasza 7,14)
4. Zamieszkały w Kafarnaum (w ziemi Zebulona i Naftalego), (Izajasza 8,23-9,1)
5. Wielka mądrość nauk Jezusa (Izajasza 11,1-5)
6. Przemawiający w przypowieściach (Psalmów 78,1-2)
7. Urąganie i odrzucenie przez Żydów (Psalmów 69,8-9)
8. Wjazd do Jerozolimy na ośle (Zachariasza 9,9)
9. Zdradzony przez przyjaciela (Psalmów 41,10)
10. Sprzedany za trzydzieści srebrników (Zachariasza 11,13-13)
11. Pokorny, aż do śmierci (Izajasza 53,7)
12. Opuszczenie przez uczniów (Psalmów 69,21)
13. Szydzenie i wyśmiewanie podczas ukrzyżowania (Psalmów 22,8-9)
14. Zabity jako przestępca (Izajasza 53, 12)
15. Przebicie rąk i nóg (Psalmów 22,17-18)
16. Rozdzielenie szat i rzucanie losów o suknię (Psalmów 22,19)
17. Napojenie żółcią i octem (Psalmów 69,22)
18. Nie złamana żadna kość (Psalmów 34,21)
19. Przebicie boku (Zachariasza 12,11)
20. Słowa wypowiedziane tuż przed śmiercią (Psalmów 22,1)
21. Zaćmienie się słońca po śmierci Jezusa (Amosa 8,9)
22. Pogrzebany z bogaczami (Izajasza 53:9)
23. Zmartwychwstanie Jezusa (Psalmów 16,9-11)

Przykłady innych proroctw

1. Proroctwa o upadku miasta Petra (dawniej Sela) w regionie o starożytnej nazwie Seir (Edom) – (Jer. 49:16) (Ezech. 35:1-15) (Izaj. 34:9-15) (Jer. 49:18.)

Powyższe proroctwo dotyczące Petry spełniło się. Wybrano nowy szlak handlowy na korzyść Palmyry. Handel Petry umiera. Również w 363 r. potężne trzęsienie ziemi zniszczyło wiele budynków, a także miejski system zaopatrzenia w wodę.

2. O upadku Babilonu (Izaj. 13:17-22 )

Bóg przepowiedział jej upadek, a także przepowiedział, że nigdy nie zostanie odbudowana. Przepowiednia dokładnie określa, kto będzie siać spustoszenie. Przez wiele stuleci proroctwo wydawało się niespełnione. Dopóki nie zapadła noc, Medowie i Persowie wkroczyli do miasta, a Babilon upadł. Babilon, najpotężniejsze miasto na świecie, stolica narodu, który zniewolił lud Boży – został zapomniany. Jak powiedział Prorok: „Nigdy nie zostanie odbudowany”.

3. Upadek Tyru

(Ezechiel 28)(Ezech. 26:3-19)

W 586 pne król Nabuchodonozor zaatakował i zniszczył Tyr, zgodnie z proroctwem. Ale ludzie uciekli na pobliską wyspę ze swoim dobytkiem i skarbami. Przez 240 lat miasto Tyr leżało w gruzach, a mieszkańcy wyspy nadal żyli. W końcu Aleksander Wielki wysłał swoją armię do Tyru, ale zastał go w ruinie, a na wyspę nie mógł się dostać, ponieważ miejscowi ufortyfikowali ją rozbudowaną barierą wodną. Jednak nie poddał się. Opracował plan: postanowił zbudować mur prowadzący z lądu na wyspę. Materiały budowlane zabrano z ruin miasta Tyr. Armia rzuciła całe miasto do morza. Zeskrobali nawet piasek, aż pozostała tylko naga skała. Tak więc proroctwo się wypełniło, a miasto Tyr było płaskie i nagie jak wierzchołek skały, a „wielkie wody” je pokryły.

4. Jakiś czas przed 500 rokiem pne prorok Daniel ogłosił, że długo oczekiwany przez Izrael Mesjasz* rozpocznie swoją publiczną działalność 483 lata po wydaniu dekretu o odbudowie Jerozolimy (Dan. 9:25-26).

Ponadto prorokował, że Mesjasz zostanie „zgładzony”, zabity i że wydarzenie to nastąpi przed drugim zniszczeniem Jerozolimy. Istnieje wiele dowodów na to, że proroctwa te wypełniły się w pełni w życiu (i ukrzyżowaniu) Jezusa Chrystusa. Dekret o odbudowie Jerozolimy został wydany przez perskiego króla Artakserksesa hebrajskiemu kapłanowi Ezdraszowi w 458 rpne. 483 lata później Jezus Chrystus rozpoczął swoją publiczną działalność w Galilei. (W tym miejscu należy zauważyć, że ze względu na zmiany w kalendarzu większość historyków datuje początek działalności Chrystusa na rok 26 n.e. Ponadto istnieje roczna przerwa między 1 p.n.e. a 1 r. n.e.) Ukrzyżowanie Jezusa Stało się to zaledwie kilka lat później, cztery dekady później, w 70 rne. Jerozolima została zniszczona.

5. Prorok Izajasz prorokował, że zdobywca imieniem Cyrus zniszczy pozornie niezdobyty Babilon i podbije Egipt oraz większość znanego wówczas świata.

Izajasz powiedział, że ten sam człowiek pozwoli wygnanym Żydom na swobodny powrót do ich ziemi bez płacenia okupu (Izajasz 44:28; 45:1 i 45:13). Izajasz zapisał to proroctwo 150 lat przed narodzinami Cyrusa, 180 lat przed tym, jak Cyrus zrobił wymienione rzeczy (Cyrus faktycznie zrobił to wszystko) i 80 lat przed wygnaniem Żydów.

6. Jozue prorokował, że Jerycho zostanie odbudowane przez jednego człowieka.

Powiedział również, że najstarszy syn tego mężczyzny umrze, gdy rozpocznie się budowa, a jego młodszy syn umrze, gdy zostanie ukończona (Jozuego 6:26). Jakieś pięć wieków później jego proroctwo wypełniło się w życiu i historii rodziny Chiela Betel (1 Król. 16:33-34).

7. Bezimienny prorok Boży

(prawdopodobnie Szimea) powiedział, że przyszły król Judy, imieniem Jozjasz, zbierze kości wszystkich mistycznych kapłanów króla Jeroboama („kapłanów wyżyn”) Izraela i spali je na ołtarzu w dniu Jeroboama ( 1 Królewska 13:2 i 2 Księga Królewska 23:15-18). Wydarzenie to miało miejsce około 300 lat po tym, jak zostało przepowiedziane.

8. Proroctwa o niewoli Babilońskiej,

O uprowadzeniu Izraelitów o plagach, które mają ich dotknąć za odstępstwo od Boga.

Bóg przez proroków ostrzegał o tym od wieków Izrael – począwszy od Mojżesza, po proroków Izajasza, Jeremiasza i Ezechiela i innych proroków.

Niewola babilońska lub wygnanie odnosi się do okresu w historii Izraela, kiedy naród żydowski był przetrzymywany w niewoli przez babilońskiego króla Nabuchodonozora II. Jest to ważny okres w historii biblijnej, ponieważ niewola/wygnanie Żydów oraz powrót i odrodzenie były wypełnieniem proroctw Starego Testamentu. Bóg użył Babilonu jako narzędzia do osądzenia Izraela za bałwochwalstwo i bunt przeciwko Bogu. Ten okres (607-586 pne) w rzeczywistości składał się z kilku odrębnych okresów, kiedy Żydzi zostali wzięci do niewoli przez Babilon. Wraz z kolejnymi buntami przeciwko rządom babilońskim Nabuchodonozor poprowadził swoją armię przeciwko Judzie, aż oblegali Jerozolimę przez ponad rok, zabijając wielu i niszcząc żydowską świątynię, pojmając tysiące Żydów i obróciwszy Jerozolimę w ruinę.

Żydzi powrócą do Jerozolimy po 70 latach wygnania, tak jak prorokowała Biblia. To proroctwo wypełniło się w 537 r. p.n.e., kiedy Izraelici powrócili do Izraela za pozwoleniem perskiego króla Cyrusa i rozpoczęli odbudowę miasta i świątyni. Powrót prowadzony przez Ezdrasza doprowadził do odrodzenia narodu żydowskiego i odbudowy świątyni.

9. Proroctwo Pana Jezusa o zburzeniu Świątyni Jerozolimskiej.

Także o wielkim ucisku, które nadejdzie zanim przeminie pokolenie żyjące za Jego czasów.

Gdy Jezus szedł po wyjściu ze świątyni, zbliżyli się do Niego uczniowie aby mu pokazać budowle świątyni. Lecz On rzekł do nich: Widzicie to wszystko? Zaprawdę powiadam wam, nie zostanie tu kamień na kamieniu który by nie był zwalony. (Mt 24,1, Mk 13,2, Łk 21,6).

Proroctwa wkrótce wypełniły się za sprawą Rzymian.

10. Inne:

Upadek Niniwy – Prorok Nahum zapowiadał całkowite zniszczenie Niniwy, stolicy Asyrii (Nahum 3:7, 3:15). Niniwa rzeczywiście upadła i została zniszczona w 612 r. p.n.e. przez koalicję Medów, Babilończyków i Scytów.

Zniszczenie Edomu – Księga Abadiasza zapowiada całkowite zniszczenie Edomu, narodu i terytorium położonego na południe od Morza Martwego (Abadiasza 1:1-18). W historii Edom faktycznie stopniowo zanikał aż do czasów rzymskich, kiedy to całkowicie zniknął jako odrębna jednostka polityczna.

Zagłada Samarii: Proroctwo biblijne opisane w Księdze Izajasza (Izajasza 28:1-4) mówi o zagładzie Samarii, stolicy północnego królestwa Izraela. Faktycznie, Samaria została zdobyta i zniszczona przez Asyryjczyków w 722 r. p.n.e.

Zniszczenie Sydonu: Księga Ezechiela (Ezechiel 28:22-23) zawiera proroctwo o zniszczeniu Sydonu. Miasto to zostało wielokrotnie zdobyte i zniszczone w historii, w tym przez Persów w 351 r. p.n.e.

Zniszczenie Memfis i Teb w Egipcie: Księga Ezechiela (Ezechiel 30:13-16) przewidywała zniszczenie tych dwóch ważnych miast egipskich. Memfis i Teby faktycznie upadły i zostały zniszczone w starożytności.

Zniszczenie Ammonitów: Księga Jeremiasza (Jeremiasz 49:2) przewidywała zniszczenie Ammonitów. Ammonici, naród zamieszkujący tereny dzisiejszej Jordanii, zniknęli jako odrębna grupa etniczna i polityczna w czasach starożytnych.

7. ŻYWA KSIĘGA

Biblia to Żywe Słowo Boże, przemawia za nią nie tylko sama litera, ale Duch Święty. Boże obietnice zawarte w Biblii wypełniają się w życiu wierzących. Są to na przykład świadectwa uzdrowień po modlitwie i nałożeniu rąk, uwolnień duchowych po ich wyganianiu złych duchów z osób dręczonych, darów Ducha Świętego (np. dar języków towarzyszący chrztowi Duchem Świętym), poczucia przebaczenia win po opamiętaniu, Bożej miłości i pokoju po nawróceniu i wiele innych. Wierzący mają wiele świadectw, gdy czytanie Bożego Słowa niesie odpowiedzi na ich konkretne życiowe problemy.

8. WIELU AUTORÓW, ŚWIADKÓW, ZEZNAŃ

Wydarzenia biblijne, a szczególnie wydarzeń ewangelii, potwierdza wielu świadków i autorów. Biblia to nie jedna książka i jeden autor, ale zbiór ksiąg i listów. Same Ewangelie to czterech autorów: Łukasz, Marek, Jan i Mateusz i cztery księgi spisane w różnym czasie, miejscu i na podstawie świadectw różnych świadków. Specjalista śledczy – Jim Warner Wallace w swoich publikacjach opisuje jak wiedza detektywistyczna i śledcza potwierdza wiarygodność Biblii. Jako główne argumenty podaje:

  1. Różnice w relacjach z poszczególnych wydarzeń nie podważają wiarygodności, ale ją potwierdzają. Wiarygodne zeznania świadków zawsze różnią się w szczegółach.  *Gdy policja pyta świadków o wydarzenia – kompletnie zbieżna wersja jest bardzo podejrzana.
  2. Gdy w jednej wersji wydarzeń coś jest niezrozumiałe, przeczytanie innej rozjaśnia nam wątpliwości – wnosi do układanki brakujący element. (tzw. niezamierzone stwierdzenia popierające zeznania.) Przykład: Mt 26:68 nie ma sensu bez wyjaśnienia z Łk 22:64 o zasłonięciu twarzy.
  3. Główne wydarzenia Biblijne, które dotyczą relacje tych autorów i świadków są ze sobą zgodne.
  4. Wielu świadków oraz świadectwa kobiet (w tamtych czasach uznawane za mało wiarygodne) są nielogiczne, gdyby rozpatrywać teorię spisku.
  5. Świadkowie wydarzeń biblijnych (szczególnie Zmartwychwstania Jezusa) doświadczali prześladowań za te zeznania.
  6. Specjaliści śledczy rozwiązują wiele spraw kryminalnych sprzed lat przez metodę analizy spójności zeznań. Dzięki tej metodzie są w stanie stwierdzić czy zeznania coś uwypuklają lub pomijają. Pozwala to stwierdzić detektywom kto kłamie, a kto mówi prawdę. Te same metody potwierdzają prawdziwość Biblii.

9. CIEKAWOSTKI BIBLIJNE

1. Biblia to największy bestseller w historii całej literatury. Całkowita ilość sprzedanych egzemplarzy wynosi ponad 5 miliardów sztuk.

2. Nowy Testament jest przetłumaczony i dostępny w co najmniej 1515 językach.

3. Matematyk Iwan Panin poświęcił 40 lat życia na studiowanie Biblii pod kątem matematyki. Wykazał, że Biblia w językach oryginalnych jest bardzo zręcznie ułożonym produktem matematycznego superintelektu wykraczającym poza ludzkie możliwości przemyślnego skonstruowania. Dostarczył Fundacji Nobla 43 tys. stron swoich studiów wraz z dołączonym oświadczeniem, że jest to dowód na to, że Biblia jest Słowem Bożym (więcej).

4. Przez wiele stuleci zwykli ludzie nie mieli swobodnego dostępu do Biblii (Słowa Bożego) – mogli tylko usłyszeć część fragmentów po łacinie w kościele. Reformacja w kościele (w XVI wieku) otworzyła drzwi do tłumaczeń na języki narodowe. Wcześniej tylko nieliczni mieli do niej dostęp, dodatkowo trzeba było znać łacinę (przekład Wulgata). Wiele osób, które walczyły o rozpowszechnianie Biblii i jej tłumaczenie przypłaciło to prześladowaniami i życiem. (John Wycliff, Marcin Luter, Jan Hus)