GRZECH PIERWORODNY
CZYM JEST GRZECH PIERWORODNY?
Grzech Adama i Ewy
Grzech pierworodny to termin oznaczający grzech Adama i Ewy, pierwszy grzech człowieka. Grzech pierworodny polegał na nieposłuszeństwu Bogu, złamaniu jego przykazania o nie jedzeniu owoców z drzewa poznania dobra i zła. Pan Bóg ustalił pewne zasady i dał ludziom wolność decydowania. Chciał, żeby ludzie chcieli z Nim być z własnej woli, nie dlatego, że tacy zostali stworzeni. Adam i Ewa ulegli pokusie zdobycia wiedzy i poznania, ulegli szatanowi oraz poszli za pożądliwością oczu, co było dla nich zgubne.
I rozkazał PAN Bóg człowiekowi: Możesz jeść do woli z każdego drzewa ogrodu; Ale z drzewa poznania dobra i zła jeść nie będziesz, bo tego dnia, kiedy zjesz z niego, na pewno umrzesz.
[Księga Rodzaju, 2:16-17 UBG]
A wąż był bardziej przebiegły niż wszystkie zwierzęta polne, które PAN Bóg uczynił. Powiedział on do kobiety: Czy Bóg rzeczywiście powiedział: Nie wolno wam jeść ze wszystkich drzew tego ogrodu? I kobieta odpowiedziała wężowi: Możemy jeść owoce z drzew tego ogrodu; Ale o owocu drzewa, które jest pośrodku ogrodu, Bóg powiedział: Nie będziecie z niego jeść ani go dotykać, abyście nie umarli. I wąż powiedział do kobiety: Na pewno nie umrzecie; Ale Bóg wie, że tego dnia, gdy z niego zjecie, otworzą się wasze oczy i będziecie jak bogowie znający dobro i zło. A gdy kobieta spostrzegła, że owoc drzewa był dobry do jedzenia i miły dla oka, a drzewo godne pożądania dla zdobycia wiedzy, wzięła z niego owoc i zjadła; dała też swemu mężowi, który był z nią; i on zjadł. I otworzyły się im obojgu oczy i poznali, że są nadzy. Spletli więc liście figowe i zrobili sobie przepaski.
[Księga Rodzaju, 3:1-7 UBG]
Pan Bóg wyrzucił ludzi z raju, ponieważ nie chciał, żeby zjedli z drzewa Życia i żyli wiecznie. W Raju, blisko Boga nie ma miejsca dla grzechu, gdyż Bóg jest Święty.
Wtedy PAN Bóg powiedział: Oto człowiek stał się jak jeden z nas, znający dobro i zło. Wygnajmy go więc, aby nie wyciągnął swej ręki i nie wziął z drzewa życia, by jeść i żyć na wieki.
[Księga Rodzaju, 3:22 UBG]
SKUTKI GRZECHU PIERWORODNEGO
Co się stało po zjedzeniu owocu?
- Grzech wszedł na świat.
- Z powodu grzechu – śmierć weszła na świat. Ludzie żyli coraz krócej. (Bóg ostrzegał Adama i Ewę, że umrą).
- Odtąd każdy rodzi się z zepsutą ludzką naturą.
Obecny świat jest zupełnie inny od tego na początku właśnie z powodu grzechu. To grzech jest problemem. Od dzieci Adama i Ewy zaczęły się morderstwa, kradzieże, nienawiść itp. Adam i Ewa po zjedzeniu owocu zaczęli odczuwać wstyd.
Natura skażona grzechem pierworodnym
Każdy człowiek, który się rodzi ma zepsutą naturę objawiającą się skłonnościami do grzechu, do złego postępowania. Widać to dobrze u małych dzieci, które od najmłodszych lat robią rzeczy, których nawet czasem nikt ich nie uczył: kłamią, oszukują, kradną, zazdroszczą, gniewają się itd. Grzech pierworodny spowodował, że każdy człowiek jest podatny na pokusy, ma słabości i słabą wolę.
To jest księga rodu Adama. W dniu, w którym Bóg stworzył człowieka, uczynił go na podobieństwo Boga. Stworzył ich mężczyzną i kobietą; błogosławił ich i nadał im imię Adam w dniu, w którym zostali stworzeni. Adam żył sto trzydzieści lat i spłodził syna na swoje podobieństwo, na swój obraz, i nadał mu imię Set.
[Księga Rodzaju 5:1-3 UBG]
Dlatego, tak jak przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech – śmierć, tak też na wszystkich ludzi przeszła śmierć, ponieważ wszyscy zgrzeszyli. Grzech bowiem był na świecie aż do nadania prawa, ale grzechu się nie poczytuje, gdy nie ma prawa. Śmierć jednak królowała od Adama aż do Mojżesza nawet nad tymi, którzy nie popełnili grzechu podobnego do przestępstwa Adama, który jest obrazem tego, który miał przyjść. Lecz z przestępstwem nie jest tak, jak z darem łaski. Jeśli bowiem przez przestępstwo jednego wielu umarło, tym obficiej spłynęła na wielu łaska Boga i dar przez łaskę jednego człowieka, Jezusa Chrystusa. A z darem nie jest tak, jak z tym, co przyszło przez jednego, który zgrzeszył. Wyrok bowiem jest z powodu jednego przestępstwa ku potępieniu, ale dar łaski z powodu wielu przestępstw ku usprawiedliwieniu. Jeśli bowiem z powodu przestępstwa jednego śmierć zaczęła królować przez jednego, tym bardziej ci, którzy przyjmują obfitość tej łaski i dar sprawiedliwości, będą królować w życiu przez jednego, Jezusa Chrystusa. Tak więc, jak przez przestępstwo jednego na wszystkich ludzi spadł wyrok ku potępieniu, tak też przez sprawiedliwość jednego na wszystkich ludzi spłynął dar ku usprawiedliwieniu dającemu życie.
[List do Rzymian 5:12-18 UBG]
Jak bowiem w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy zostaną ożywieni.
[1 Kor 15:22 UBG]
Pierwszy człowiek z ziemi – ziemski, drugi człowiek – sam Pan z nieba. Jaki jest ten ziemski, tacy i ziemscy; a jaki jest niebieski, tacy i niebiescy. A jak nosiliśmy obraz ziemskiego, tak będziemy nosili obraz niebieskiego.
[1 Kor 15:47-49 UBG]
GRZECH PIERWORODNY A DZIEŁO ZBAWIENIA
Zbawienie od cielesnej natury
Słowo zbawienie można rozpatrywać w różnych aspektach. Jedną z rzeczy, od których może zbawić nas Jezus Chrystus jest właśnie zepsuta cielesna natura – tzw. „nasz stary człowiek”. Jezus Chrystus przyszedł m.in. po to, aby uwolnić (zbawić) nas od skutków grzechu pierworodnego, czyli od niewoli grzechu.
Poczęty z Ducha Świętego
Jezus Chrystus począł się nie z człowieka, ale z Ducha Świętego. Z tego powodu nie odziedziczył zepsutej cielesnej natury! W Jezusie Chrystusie nie znaleziono grzechu. On nie kradł, nie zabijał, nie cudzołożył, nie obmawiał tak jak cała reszta świata robiła i robi. Z tego powodu śmierć nie mogła nad nim panować – musiał zmartwychwstać.
A z narodzeniem Jezusa Chrystusa było tak: Gdy Maria, jego matka, została zaślubiona Józefowi, zanim się zeszli, okazało się, że jest brzemienna z Ducha Świętego. Ale Józef, jej mąż, będąc sprawiedliwym i nie chcąc jej zniesławić, chciał ją potajemnie oddalić. A gdy o tym rozmyślał, oto anioł Pana ukazał mu się we śnie i powiedział: Józefie, synu Dawida, nie bój się przyjąć Marii, twojej żony. To bowiem, co się w niej poczęło, jest z Ducha Świętego.
[Ewangelia Mateusza 1:18-20 UBG]
Jego to Bóg wskrzesił, uwolniwszy od boleści śmierci, bo było niemożliwe, aby ta mogła go zatrzymać.
[Dzieje Apostolskie 2:24 UBG]
Chrzest uwolnieniem od grzechu pierworodnego
Musimy narodzić się na nowo już nie z człowieka „Adama”, ale z Boga: z Jezusa Chrystusa. Możemy narodzić się na nowo przez biblijny chrzest w Imię Jezusa Chrystusa (Imię Ojca, Syna i Ducha Świętego).
Odpowiedział mu Jezus: Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci: Jeśli się ktoś nie narodzi na nowo, nie może ujrzeć królestwa Bożego. Nikodem zapytał go: Jakże może się człowiek narodzić, będąc stary? Czy może powtórnie wejść do łona swojej matki i narodzić się? Jezus odpowiedział: Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci: Jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do królestwa Bożego. Co się narodziło z ciała, jest ciałem, a co się narodziło z Ducha, jest duchem. Nie dziw się, że ci powiedziałem: Musicie się na nowo narodzić.
[Ewangelia Jana 3:3-7 UBG]
Chrzest daje Nowe Życie w Panu Jezusie, w Jego ciele. Ochrzczony dostaje zupełnie nową tożsamość jako dziecię Boże, członek ciała Jezusa Chrystusa, dziedzic Królestwa Bożego. Zapis dłużny, przekleństwa i inne sprawy dotyczące starego człowieka zostają usunięte i “przybite do krzyża”.
Przez chrzest wodny tzw. „ciało grzechu” zostaje zniszczone i przychodzi wolność do nie grzeszenia. (List do Rzymian 6:3-8). Natomiast w liście do Kolosan (2:11-13) czytamy, że w chrzcie zachodzi obrzezanie (zrzucenie) ciała grzesznego.
CZY TAK NAPRAWDĘ PRZYJĄŁEŚ CHRZEST?
Możesz nie doświadczać życia w wolności właśnie z powodu braku chrztu. Są pewne „wymagania” do biblijnego chrztu: osobista wiara w Pana Jezusa, chrzest w Jego Imię, opamiętanie z grzechów, własna decyzja, zanurzenie w wodzie.
*Czego na temat chrztu nie znajdziemy w Biblii?
Że chrzest to tylko „symbol”, chrztu niemowląt, chrztu na podstawie wiary drugiej osoby (np. rodziców), białych szat, chrztu jako publiczne wyznanie wiary, chrztu jako w ogóle wyznanie wiary, regułek chrzcielnych, przyrzeczeń chrzcielnych, że chrzest to zewnętrzny wyraz wewnętrznej przemiany, rodziców chrzestnych, chrztu przez polanie głowy.
A co z grzechami pokoleniowymi?
Grzech pierworodny można nazwać grzechem pokoleniowym. Wszystkie grzechy pokoleniowe tracą moc nad osobą narodzoną na nowo z Boga. Taka osoba jest zupełnie nowym stworzeniem w świecie duchowym. Trzeba przyjąć tę prawdę przez wiarę, w oparciu o Boże Słowo, które jest prawdą i fundamentem oraz wyznawać ją.
Tak więc jeśli ktoś jest w Chrystusie, nowym jest stworzeniem; to, co stare, przeminęło, oto wszystko stało się nowe.
[2 Kor 5:17 UBG]
Czy chrzest zmazuje winę grzechu pierworodnego?
Chrzest wodny to nie zmazanie winy „grzechu pierworodnego” ponieważ Pan Bóg nie poczytuje nam grzechów przodków. Chrzest to duchowa śmierć ciała podległego grzechowi, zepsutej natury spowodowanej grzechem Adama i Ewy.
Oto wszystkie dusze są moje, tak dusza ojca, jak i dusza syna jest moja. Dusza, która grzeszy, ona umrze.
[Ezechiela 18:4 UBG]
A oto jeśli spłodził syna, który widział wszystkie grzechy swego ojca, jakie czynił, a widząc je, nie czynił nic podobnego; Nie jadał na górach, nie podnosił swych oczu ku bożkom domu Izraela, nie hańbił żony swego bliźniego; Nikogo nie uciskał, nie zatrzymywał zastawu, nie popełniał grabieży, dawał swój chleb głodnemu i przyodziewał szatą nagiego; Odwracał swą rękę od ucisku nad ubogim, nie uprawiał lichwy i nie brał odsetek, wykonywał moje sądy i postępował według moich ustaw – ten nie umrze za nieprawość swego ojca, ale na pewno będzie żył.
[Ezechiela 18:14-17 UBG]
Ale mówicie: Czemu? Czy syn nie ponosi kary za nieprawość ojca? Gdy syn czynił to, co prawe i sprawiedliwe, i przestrzegał wszystkich moich ustaw, i wypełniał je, na pewno będzie żył. Dusza, która grzeszy, umrze. Syn nie poniesie kary za nieprawość ojca ani ojciec nie poniesie kary za nieprawość syna. Sprawiedliwość sprawiedliwego pozostanie na nim, a niegodziwość niegodziwego pozostanie na nim.
[Ezechiela 18:19-20 UBG]
Ojcowie nie poniosą śmierci za dzieci ani dzieci nie poniosą śmierci za ojców. Każdy za swój grzech poniesie śmierć.
[Powtórzonego Prawa 24:16 UBG]