Pan Bóg od zawsze komunikował się na różne sposoby z ludźmi. W tym artykule zastanowimy się nad tym, w jaki sposób Bóg mówi do ludzi, jak rozróżnić czy dany komunikat jest od Niego oraz jak doświadczać więcej Bożego Prowadzenia w swoim życiu.
JAK BÓG PRZEMAWIA DO CZŁOWIEKA?
Co mówię wam w ciemności, opowiadajcie w świetle, a co słyszycie na ucho, rozgłaszajcie na dachach.
[Ewangelia Mateusza 10:27]
1. BIBLIA
Biblia to podstawowy sposób, w jaki Bóg komunikuje się z człowiekiem, a zarazem najpewniejszy i najbezpieczniejszy. Poznanie i regularne „karmienie się” Biblią to fundament do głębszej relacji i komunikacji z Bogiem, jak również umiejętności rozezenawania duchowego.
2. DUCH ŚWIĘTY
Samo poznanie Biblii bez relacji z Duchem Świętym (i stawania się człowiekiem duchowym) uczyni z nas faryzeusza. Otrzymanie Ducha Świętego (patrz chrzest Duchem Świętym), a później pielęgnowanie relacji z Nim (czyli z Bogiem) jest niezbędne, aby wzrastać duchowo.
„Lecz Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, on nauczy was wszystkiego i przypomni wam wszystko, co wam powiedziałem.” (Jn 14:26)
Lecz gdy przyjdzie on, Duch prawdy, wprowadzi was we wszelką prawdę. Nie będzie bowiem mówił sam od siebie, ale będzie mówił to, co usłyszy, i oznajmi wam przyszłe rzeczy. (Jn 16:13)
Ale to namaszczenie, które otrzymaliście od niego, pozostaje w was i nie potrzebujecie, aby was ktoś uczył. Lecz jak to namaszczenie uczy was o wszystkim, a jest ono prawdziwe i nie jest kłamstwem i jak was nauczyło, tak w nim pozostaniecie.
(1 Jana 2:27)
A o tym też mówimy nie słowami, których naucza ludzka mądrość, lecz których naucza Duch Święty, stosując do duchowych spraw to, co duchowe.
[1 Kor 2:13]
DUCH ŚWIĘTY MÓWI PRZEZ:
a) Dary Charyzmatyczne (prorokowanie, tłumaczenie języków, sny, wizje, słowo wiedzy, słowo mądrości)
b) Głos Boży w naszych myślach (komunikat przez myśli). W praktyce są to myśli, które przechodzą przez nasz ośrodek myślowy, ale nie z naszej inicjatywy. Jest to fundament, na którym opiera się działanie charyzmatyczne takie jak prorokowanie, tłumaczenie języków, często tłumaczenie snów, wizji i słowo wiedzy. W ten sposób Bóg dyktował prorokom, co mają powiedzieć, w ten sposób rozmawiali z Nim w wizjach, w ten sposób Duch Święty często podpowiadał uczniom, co mają zrobić.
- spróbuj coś powtarzać w myślach np. "Bóg jest dobry". A teraz nic nie mów w myślach? I co? Pustka. Gdy w takiej pustce w głowie (nie z twojej woli i nie z Twojej inicjatywy) przyjdzie Ci myśl (np. na modlitwie pytając Boga i wyczekując odpowiedzi) to może być Boża Myśl! Mogą to też niestety być myśl nie od Boga, więc cała sprawa wymaga pokory, bojaźni, poznania Biblii, wzrastania duchowego, rozeznawania i nabywania doświadczenia na drodze posłuszeństwa Bogu.
Poniżej Słuchanie Głosu Bożego w samych tylko Dziejach Apostolskich:
(…)A Duch powiedział do Filipa: Podejdź i przyłącz się do tego wozu. [Dzieje Apostolskie 8:29]
(…)A w Damaszku był pewien uczeń, imieniem Ananiasz. I powiedział do niego Pan w widzeniu: Ananiaszu! A on odpowiedział: Oto ja, Panie. A Pan powiedział do niego: Wstań i idź na ulicę, którą nazywają Prostą, i zapytaj w domu Judy o Saula z Tarsu, oto bowiem się modli. Ananiasz zaś odpowiedział: Panie, słyszałem od wielu, ile złego wyrządził ten człowiek twoim świętym w Jerozolimie. Tutaj także ma władzę od najwyższych kapłanów uwięzić wszystkich, którzy wzywają twego imienia. Lecz Pan powiedział do niego: Idź, bo on jest moim wybranym naczyniem, aby zanieść moje imię do pogan, królów i synów Izraela. Ja bowiem pokażę mu, jak wiele musi wycierpieć dla mego imienia. Wtedy Ananiasz poszedł, wszedł do domu, położył na nim ręce i powiedział: Saulu, bracie, Pan mnie posłał – Jezus, który ci się ukazał w drodze, którą jechałeś – żebyś odzyskał wzrok i został napełniony Duchem Świętym.
[Dzieje Apostolskie 9:11-17]
A nazajutrz, gdy byli w drodze i zbliżali się do miasta, około godziny szóstej Piotr wszedł na dach, aby się modlić. A będąc głodnym, chciał coś zjeść. Gdy zaś przygotowywano mu posiłek, wpadł w zachwycenie. Zobaczył otwarte niebo i zstępujący na niego jakiś przedmiot, podobny do wielkiego płótna, związany ze sobą czterema końcami i spuszczany ku ziemi. Były w nim wszelkie czworonożne zwierzęta ziemskie, bestie, gady i ptaki nieba. I odezwał się do niego głos: Wstań, Piotrze, zabijaj i jedz. A Piotr odpowiedział: Żadną miarą, Panie, bo nigdy nie jadłem niczego pospolitego lub nieczystego. Wtedy znowu, po raz drugi dobiegł go głos: Tego, co Bóg oczyścił, ty nie uważaj za nieczyste. I stało się tak trzy razy. Wówczas ten przedmiot został z powrotem wzięty do nieba. A gdy Piotr zastanawiał się, co ma oznaczać widzenie, które miał, oto mężczyźni wysłani przez Korneliusza, dopytawszy się o dom Szymona, stanęli przed bramą; I zawołali, pytając, czy tam przebywa Szymon, zwany Piotrem. A gdy Piotr rozmyślał o tym widzeniu, powiedział do niego Duch: Szukają cię trzej mężczyźni. Dlatego wstań, zejdź i idź z nimi bez wahania, bo ja ich posłałem.
[Dzieje Apostolskie 10:9-20]
A w tych dniach przybyli z Jerozolimy do Antiochii prorocy. I jeden z nich, imieniem Agabos, powstał i oznajmił przez Ducha, że w całej ziemi nastanie wielki głód. Nastał on za cesarza Klaudiusza.
[Dzieje Apostolskie 11:27-28]
A gdy jawnie pełnili służbę Panu i pościli, powiedział im Duch Święty: Odłączcie mi Barnabę i Saula do dzieła, do którego ich powołałem. Wtedy po poście i modlitwie nałożyli na nich ręce i wyprawili ich.
[Dzieje Apostolskie 13:2-3]
Gdy przeszli Frygię i krainę galacką, Duch Święty zabronił im głosić słowo Boże w Azji.
Gdy przybyli do Myzji, próbowali pójść do Bitynii, ale im Duch nie pozwolił.
[Dzieje Apostolskie 16:6-7]
Wtedy w nocy Pan powiedział do Pawła w widzeniu: Nie bój się, lecz mów i nie milcz; Bo ja jestem z tobą i nikt się na ciebie nie targnie, aby cię skrzywdzić. Mam bowiem liczny lud w tym mieście.
[Dzieje Apostolskie 18:9-10]
A teraz, związany w duchu, idę do Jerozolimy, nie wiedząc, co mnie tam spotka. Wiem tylko, że Duch Święty poświadcza w każdym mieście, iż czekają mnie więzy i utrapienia.
[Dzieje Apostolskie 20:22-23]
Kiedy tam mieszkaliśmy przez wiele dni, przyszedł z Judei pewien prorok, imieniem Agabos. Przybył do nas, wziął pas Pawła, związał sobie ręce i nogi i powiedział: To mówi Duch Święty: Tak Żydzi zwiążą w Jerozolimie i wydadzą w ręce pogan człowieka, do którego należy ten pas.
[Dzieje Apostolskie 21:10-11]
A gdy wróciłem do Jerozolimy i modliłem się w świątyni, wpadłem w zachwycenie. I widziałem go, jak mówił do mnie: Pospiesz się i wyjdź szybko z Jerozolimy, ponieważ nie przyjmą twego świadectwa o mnie. A ja odpowiedziałem: Panie, oni wiedzą, że wtrącałem do więzienia i biczowałem w synagogach tych, którzy w ciebie wierzyli. A kiedy przelewano krew Szczepana, twojego świadka, ja też byłem przy tym i zgodziłem się na jego zabicie, i pilnowałem szat tych, którzy go zabili. I powiedział mi: Idź, bo ja cię poślę daleko, do pogan.
[Dzieje Apostolskie 22:17-21]
A następnej nocy Pan stanął przy nim i powiedział: Bądź dobrej myśli, Pawle! Tak bowiem, jak świadczyłeś o mnie w Jerozolimie, musisz świadczyć również w Rzymie.
[Dzieje Apostolskie 23:11]
Oraz w życiu króla Dawida
I Dawid radził się Boga, mówiąc: Czy mam wyruszyć przeciw Filistynom i czy wydasz ich w moje ręce? PAN mu odpowiedział: Wyruszaj, a wydam ich w twoje ręce.
[1 Kronik 14:10]
Dawid więc ponownie radził się Boga, a Bóg mu odpowiedział: Nie ruszaj na nich, ale odwróć się od nich, abyś natarł na nich od strony drzew morwowych.(…)
[1 Kronik 14:14]
I Dawid radził się PANA: Czy mam iść i uderzyć na tych Filistynów? PAN odpowiedział Dawidowi: Idź i pobij Filistynów, i wybawisz Keilę. Ludzie Dawida powiedzieli mu: Oto boimy się tu, w ziemi judzkiej, a cóż dopiero, jeśli pójdziemy do Keili przeciw wojskom Filistynów. Dawid ponownie radził się PANA. A PAN odpowiedział mu: Wstań, idź do Keili, gdyż wydam Filistynów w twoje ręce.
[1 Samuela 23:2-4]
I Dawid przemówił: PANIE, Boże Izraela, twój sługa usłyszał dokładnie, że Saul chce przyjść do Keili, aby zburzyć miasto z mego powodu. Czy starsi Keili wydadzą mnie w jego ręce? Czy przyjdzie też Saul, jak twój sługa usłyszał? PANIE, Boże Izraela, proszę, powiedz twemu słudze. PAN odpowiedział: Przyjdzie. Wtedy Dawid zapytał: Czy starsi Keili wydadzą mnie i moich ludzi w ręce Saula? PAN odpowiedział: Wydadzą.
[1 Samuela 23:10-12]
I Dawid radził się PANA, pytając: Czy mam ścigać to wojsko? Czy je dogonię? PAN odpowiedział mu: Ścigaj, bo na pewno dogonisz i na pewno odbierzesz łup.
[1 Samuela 30:8]
Jak Bóg nauczył Samuela swojego Głosu:
A chłopiec Samuel służył PANU przed Helim. W tych dniach słowo PANA było drogocenne i nie było jawnego widzenia. Pewnego dnia, gdy Heli leżał na swoim miejscu, a jego oczy już zaczęły słabnąć i nie mógł widzieć; A lampa Boża jeszcze nie zgasła w świątyni PANA, gdzie była arka Boga, i Samuel też się położył; PAN zawołał Samuela, a on odpowiedział: Oto jestem. I przybiegł do Heliego, i powiedział: Oto jestem, gdyż mnie wołałeś. A on odparł: Nie wołałem, wróć i połóż się. Poszedł więc i położył się. PAN ponownie zawołał Samuela. I Samuel wstał, poszedł do Heliego i powiedział: Oto jestem, gdyż mnie wołałeś. On mu odpowiedział: Nie wołałem, mój synu; wróć i połóż się. A Samuel jeszcze nie znał PANA i słowo PANA nie zostało mu jeszcze objawione. I PAN zawołał Samuela po raz trzeci. Wstał więc, poszedł do Heliego i powiedział: Oto jestem, gdyż mnie wołałeś. Wtedy Heli zrozumiał, że PAN wołał chłopca. I Heli powiedział do Samuela: Idź, połóż się, a jeśli cię zawoła, powiedz: Mów, PANIE, bo twój sługa słucha. Samuel poszedł więc i położył się na swoim miejscu. Potem PAN przyszedł, stanął i zawołał tak jak poprzednio: Samuelu, Samuelu! I Samuel odpowiedział: Mów, bo twój sługa słucha. Wtedy PAN powiedział do Samuela(…)
[1 Samuela 3:1-11]
c) Wewnętrzne przekonanie (napieranie w Duchu, podobne do przeczucia, intuicji), może to być coś w rodzaju poczucia przynaglenia, aby coś zrobić, czy też właśnie powracającego silnego przekonania, czasami z uczuciem jakby stresu, adrenaliny.
„A gdy przyszli z Macedonii Sylas i Tymoteusz, Paweł był napierany w duchu i świadczył Żydom, że Jezus jest Chrystusem.” (Dz 18:5)
„A teraz, związany w duchu, idę do Jerozolimy, nie wiedząc, co mnie tam spotka.” (Dz 20:22)
„I powiedziałem: Nie będę go wspominał ani nie będę już mówił w jego imię. Ale słowo Boże jest w moim sercu jakby ogień płonący, zamknięty w moich kościach, i usiłowałem je wstrzymać, ale nie mogłem.” (Jeremiasza 20:9)
d) Pokój / niepokój Bóg jest Bogiem pokoju i daje nam pokój. Należy jednak pamiętać, że niepokój i pokój mogą mieć także źródła w naszej cielesności i emocjach, wynikać ze strachu, z braku doświadczenia (np. niepokój do Ewangelizacji), z oskarżenia, być motywowane walką duchową toczącą się w naszym ciele.
e) Przez drugiego człowieka – w sposób świadomy i nieświadomy. Również często bywa trudne do rozsądzenia bez fundamentu poznania Bożego głosu i rozeznania Duchowego.
f) Przez życie, wydarzenia, okoliczności – podobnie jak wyżej ciężko bez poznania Bożego głosu zawsze rozróżnić co było do Boga.
g) Boży słyszalny głos – w Biblii Bóg tak rozmawiał z Mojżeszem, przemawiał przy chrzcie Pana Jezusa i przy innych okolicznościach. W praktyce rzadkie zjawisko.
h) Aniołowie – Bóg wielokrotnie przemawiał do ludzi przez Aniołów, którzy przychodzili na jawie, w snach lub wizjach i rozmawiali z ludźmi (wersety z Dziejów TUTAJ). Nie będziemy tutaj rozwijać tego wątku, ale trzeba być świadomym, że ma to miejsce.
JAK ROZRÓŻNIĆ CZY DANY KOMUNIKAT JEST OD BOGA?
Temat szeroko pojętego Rozeznawania Duchowego jest bardzo ważny w życiu każdego chrześcijanina. Zaniedbanie tego tematu może prowadzić człowieka na manowce, na poleganie na drugim człowieku, na ludzkich autorytetach, a nie na Bogu. Człowiek nierozeznający duchowo staje się głuchy, ślepy i miotany powiewem nauki jak to nazywa Biblia. Poznajmy podstawowe sposoby weryfikacji czy dana treść jest od Boga:
1. ROZEZNAWANIE Z BIBLIĄ
Znajomość Biblii, Bożego charakteru i dostrzeżenia podobnych sytuacji w Biblii stanowi fundamentalny sposób rozeznawania Duchowego.
W Biblii nie znajdziemy jednak bezpośrednich wskazówek do wszystkich praktycznych wyborów w naszym życiu. Nie przeczytasz w Biblii czy podejmować tę pracę, czy inną, tę służbę czy inną, czy w sobotę jechać na konferencję czy do mamy itd.
2. ROZEZNAWANIE ” W DUCHU”
Lecz cielesny człowiek nie pojmuje tych rzeczy, które są Ducha Bożego. Są bowiem dla niego głupstwem i nie może ich poznać, ponieważ rozsądza się je duchowo. Człowiek duchowy zaś rozsądza wszystko, lecz sam przez nikogo nie jest sądzony. Kto bowiem poznał umysł Pana? Kto go będzie pouczał? Ale my mamy umysł Chrystusa.
[1 Koryntian 2:14-16]
Wzrastając w poznaniu Bożego Głosu, Pan Jezus może dać nam większa świadomość i lekkość w komunikowaniu się z Nim. Stosownie do miary wiary i do ważności komunikatu odpowiedź może przyjść w sposób bardziej i mniej wyraźny. Takie rozeznawanie zachodzi w naszych myślach (Biblia nazywa to naszym sercem).
Uczniowie Pana Jezusa, o których czytamy w Biblii znali Jego Głos, potrafili rozróżnić, kiedy mówił do nich Duch Święty i nie wahali się iść za Jego prowadzeniem.
3. ZNAK, DODATKOWE POTWIERDZENIE
Jeśli coś jest niejasne lub trudne, a być może nawet kontrowersyjne warto prosić Pana Boga o dodatkowe potwierdzenie lub znak, że dana sprawa lub słowo wyszło od Niego.
A skoro sen śnił się faraonowi dwukrotnie, oznacza to, że ta rzecz jest postanowiona przez Boga i Bóg śpieszy ją wykonać.
[Księga Rodzaju 41:32]
Gedeon dwukrotnie prosił o znak, aby utwierdzić się w Bożej Woli, a Bóg spełnił Jego prośbę o znak. Przeczytaj poniżej:
Wtedy Gedeon powiedział do Boga: Jeśli moją ręką wybawisz Izraela, jak powiedziałeś; To ja położę runo wełny na klepisku. Jeśli rosa spadnie tylko na runo, a cała ziemia będzie sucha, wtedy będę wiedział, że moją ręką wybawisz Izraela, jak powiedziałeś. I tak się stało. Gdy wstał nazajutrz, ścisnął runo i wycisnął rosę z runa – pełną czaszę wody. Gedeon powiedział jeszcze do Boga: Niech nie zapłonie twój gniew przeciwko mnie, że przemówię jeszcze raz. Pozwól, proszę, że powtórzę doświadczenie z runem: niech będzie suche tylko samo runo, a na całej ziemi niech będzie rosa. I Bóg tak uczynił tej nocy: samo runo było suche, a na całej ziemi była rosa.
[Księga Sędziów 6:36-40]
4. ROZEZNAWANIE „PO OWOCACH”
Strzeżcie się fałszywych proroków, którzy przychodzą do was w owczej skórze, ale wewnątrz są drapieżnymi wilkami. Po ich owocach poznacie ich.(…)
[Ewangelia Matuesza 7:15-16]
Czyli regularna obserwacja skutków działań własnych i innych osób oraz refleksja nad tymi skutkami. Ale tutaj też jednak trzeba patrzeć duchowo, ponieważ nasze ludzkie miary efektów nie zawsze mogą odzwierciedlać Boży zamiar.
5. Z POMOCĄ BRACI I KOŚCIOŁA
A prorocy niech mówią dwaj albo trzej, a inni niech osądzają.”
[1 Koryntian 14:29]
Wspólnota oparta na różnych członkach ciała Chrystusa, różnych darach i wzajemnym zaufaniu, a także duchowej jedności może być bardzo pomocna w procesie rozeznawania duchowego i stawiania pierwszych kroków w darach duchowych. Rozeznawanie duchowe jest przytaczane w Biblii jako dar, więc niektórzy bracia i siostry mogą mieć ten dar dany na wyższym poziomie, służąc nim w swojej społeczności.
Jak doświadczać więcej Bożego prowadzenia?
a) Zbuduj dobry fundament – zanim zaczniesz myśleć o Prowadzeniu Ducha Świętego, skoncentruj się na fundamentach – zrozumieniu Ewangelii, doświadczeniu silnego opamiętania, zrozumieniu i przeżyciu chrztu wodnego oraz chrztu Duchem Świętym. Poświęć się uczniostwu i trwaniu w wierze, przeczytaj i czytaj Biblię, trwaj w społeczności z innymi wierzącymi itd.
b) Poddawaj różne życiowe sprawy pod Bożą Wolę, pod duchowe rozeznanie (Mojżesz w kółko konsultował życiowe decyzje, również król Dawid, Jozue i oczywiście Pan Jezus). Pragnij, zabiegaj, szukaj Bożego Prowadzenia na każdy dzień,w sprawach większych i mniejszych. Pytaj Pana Boga: „jak mogę Ci dziś służyć?”, mów „Panie prowadź mnie, wskaż mi swoją wolę”, „Proszę użyj mnie”
Jak Apostoł Paweł pytał Boga o swój „cierń”
A żebym zbytnio nie wynosił się ogromem objawień, dany mi został cierń dla ciała, wysłannik szatana, aby mnie policzkował, żebym się ponad miarę nie wynosił. Dlatego trzy razy prosiłem Pana, aby on odstąpił ode mnie. Lecz powiedział mi: Wystarczy ci moja łaska. Moja moc bowiem doskonali się w słabości. Najchętniej więc będę się chlubił z moich słabości, aby zamieszkała we mnie moc Chrystusa.
[2 List do Koryntian 12:7-9]
c) Bądź posłuszny Bogu i szybko reaguj na Jego polecania, zalecenia i rady. Zadeklaruj Bogu, że wykonasz to, co Ci wskaże! Wiele osób przestaje otrzymywać konkretne zalecenia od Boga z powodu nieposłuszeństwa i opieszałości w ich realizacji. Po co Bóg ma mówić do osoby, która nie wykonuje Jego poleceń? Ta bardzo ważna rada, aby nie zatwardzać swego serca na Boży Głos, pada trzykrotnie w Liście do Hebrajczyków!
Dlatego, jak mówi Duch Święty: Dzisiaj, jeśli usłyszycie jego głos; Nie zatwardzajcie waszych serc jak podczas rozdrażnienia, w dniu próby na pustyni;
(…)Dopóki jest powiedziane: Dzisiaj, jeśli usłyszycie jego głos, nie zatwardzajcie waszych serc jak w dniu rozdrażnienia.
(…)Znowu wyznacza pewien dzień, mówiąc przez Dawida po tak długim czasie „Dzisiaj”, jak to zostało powiedziane: Dzisiaj, jeśli usłyszycie jego głos, nie zatwardzajcie waszych serc.
[Hebrajczyków 3:7-8 + 3:15 + 4:7]
d) Podejmuj praktyczną służbę – Boże prowadzenie, charyzmaty i Boży Głos to narzędzia do rozwijania Bożego Królestwa, a nie do rozwijania swojego ego. Jeśli będziesz aktywnie zaangażowany w sprawy Królestwa Bożego (np. głoszenie Ewangelii, modlitwa o chorych, modlitwa wstawiennicza) tym większa szansa na doświadczanie Bożego Prowadzenia i Bożej Mocy.
e) Wygospodaruj czas i przestrzeń na nasłuchiwanie – spędzaj czas na modlitwie i na czytaniu Biblii, być może załóż notatnik, aby notować pytania do Pana Boga. O ile to możliwe nie żyj w gonitwie i znajduj czas na uporządkowanie myśli.
f) Nie bój się oceny innych ludzi, niepowodzeń, pomyłek. Szczególnie jeśli prowadzenie, które odczuwasz, dotyczy spraw małej rangi. Na etapie uczenia się jest miejsce na popełnianie błędów, ważne jest, aby w pokorze je widzieć i się do nich przyznawać, a następnie wyciągać wnioski.
