Dlatego zostawmy podstawowe nauki o Chrystusie i przejdźmy do tego, co doskonałe, nie zakładając ponownie fundamentu, którym jest pokuta od martwych uczynków i wiara w Boga; Nauka o chrztach i nakładaniu rąk, o zmartwychwstaniu umarłych i sądzie wiecznym.
[Hebrajczyków 6:1-2]
Nakładanie rąk zostało w szóstym rozdziale Listu do Hebrajczyków umiejscowione pośród sześciu fundamentów i podstawowych nauk o Chrystusie. Z tego powodu warto dokładnie rozważyć ten temat i nie przechodzić obok niego obojętnie!
Po co nakładano ręce w Biblii?
W Biblii nakładano ręce w celu:
1. Uzdrowienia chorych [22+ fragmentów]
2. Uwolnienia od złego Ducha [4 fragmenty]
3. Błogosławieństwa i udzielenia namaszczenia, autorytetu [10 fragmentów]
4. Udzielenia Ducha Świętego (Chrzest Duchem Świętym) [3 fragmenty]
KTO MOŻE NAKŁADAĆ RĘCE?
A takie znaki będą towarzyszyć tym, którzy UWIERZĄ: w moim imieniu będą wypędzać demony, będą mówić nowymi językami; Będą brać węże, a choćby wypili coś śmiercionośnego, nie zaszkodzi im; na chorych będą kłaść ręce, a ci odzyskają zdrowie.
[Ewangelia Marka 16:17-18]
W Biblii ręce nakładali na pewno:
- Pan Jezus,
- Apostołowie,
- Paweł z Tarsu (apostoł spoza 12 apostołów)
- Tymoteusz (ewangelista)
- Ananiasz (zwykły uczeń)
- Mojżesz
- Jakub
Możemy domniemać, że ręce nakładali również inni uczniowie: 70 posłanych, o których czytamy w 10 rozdziale Dziejów Apostolskich (mieli uzdrawiać chorych), Szczepan i Filip (przez których działo się wiele znaków i cudów).
Nie widzimy nigdzie w Biblii zakazu nakładania rąk lub wskazania kto może, a kto nie. Możemy więc na podstawie Mk 16:17-18 i innych wersetów uznać, że ta praktyka jest dla wszystkich wierzących, którzy ze szczerego serca chcą naśladować Pana Jezusa i Jemu Służyć.
1. NAKŁADANIE RĄK W CELU UZDROWIENIA
Uzdrowienie to najpopularniejszy cel nakładania rąk w Biblii, zapowiedziany przez Pana Jezusa w Mk 16:18. Warto zauważyć, że:
1. Biblia obok sformułowania „nakładanie rąk” wielokrotnie mówi o dotyku, który towarzyszył uzdrowieniu (a nawet wskrzeszeniu).
2. Dotyk to istotna forma duchowego oddziaływania, bycia przekaźnikiem Bożej Mocy.
3. Pan Jezus pomimo pełni wiary nakładał na chorych ręce. Hipotetycznie mógłby uzdrawiać słowem lub myślą, ale generalnie uzdrawiał nakładając ręce. Podobnie np. Paweł Apostoł pomimo wielkiej wiary ciągle nakładał ręce na chorych (Dz 28:8).
4. Biblia nie precyzuje jak dokładnie nakładać ręce w celu uzdrowienia. Znajdujemy kilka fragmentów wskazujących dotyk chorej części ciała np. oczu, uszu, więc nakładanie rąk na chore miejsce jest Biblijne.
A gdy przebywał w pewnym mieście, był tam człowiek cały pokryty trądem. Kiedy zobaczył Jezusa, upadł na twarz i prosił go: Panie, jeśli chcesz, możesz mnie oczyścić. Wtedy Jezus wyciągnął rękę, dotknął go i powiedział: Chcę, bądź oczyszczony. I natychmiast trąd go opuścił. [Ewangelia Łukasza 5:12-13] + [Mt 8:3]
Potem zszedł z nimi i stanął na równinie. Była z nim też gromada jego uczniów i wielkie mnóstwo ludzi z całej Judei i Jerozolimy oraz z okolic nadmorskich, z Tyru i Sydonu, którzy przyszli, aby go słuchać i aby ich uzdrowił z chorób. Także ci, którzy byli dręczeni przez duchy nieczyste, zostali uzdrowieni. A wszyscy ludzie starali się go dotknąć, ponieważ moc wychodziła z niego i uzdrawiała wszystkich. [Ewangelia Łukasza 6:17-19]
A była tam kobieta, która od osiemnastu lat miała ducha niemocy i była pochylona, i w żaden sposób nie mogła się wyprostować. Gdy Jezus ją zobaczył, przywołał ją do siebie i powiedział: Kobieto, jesteś uwolniona od swojej choroby. I położył na nią ręce, a ona natychmiast wyprostowała się i chwaliła Boga. [Ewangelia Łukasza 13:11-13]
A kobieta, która od dwunastu lat cierpiała na krwotok i wydała na lekarzy całe swoje mienie, a żaden nie mógł jej uleczyć; Podeszła z tyłu, dotknęła brzegu jego szaty i natychmiast ustał jej krwotok. Wtedy Jezus zapytał: Kto mnie dotknął? A gdy wszyscy się wypierali, Piotr i ci, którzy z nim byli, powiedzieli: Mistrzu, ludzie się do ciebie cisną i tłoczą, a ty pytasz: Kto mnie dotknął? [Ewangelia Łukasza 8:45-46]
Jezus jednak powiedział: Ktoś mnie dotknął, bo poczułem, że moc wyszła ze mnie. [Ewangelia Łukasza 13:11-13]
A oto był przed nim pewien człowiek chory na puchlinę. Wtedy Jezus zapytał znawców prawa i faryzeuszy: Czy wolno uzdrawiać w szabat? Lecz oni milczeli. On zaś ujął go, uzdrowił i odprawił. [Ewangelia Łukasza 14:2-4]
I jeden z nich uderzył sługę najwyższego kapłana i odciął mu prawe ucho. Ale Jezus odezwał się: Pozwólcie aż dotąd. I dotknąwszy jego ucha, uzdrowił go. [Ewangelia Łukasza 22:50-51]
———- A gdy Jezus przyszedł do domu Piotra, zobaczył jego teściową, która leżała w gorączce. Dotknął więc jej ręki i opuściła ją gorączka. Ona zaś wstała i usługiwała im. [Ewangelia Mateusza 8:14-15]
Gdy zaś wszedł do domu, przyszli do niego ślepi. I zapytał ich Jezus: Wierzycie, że mogę to uczynić? Odpowiedzieli mu: Tak, Panie. Wtedy dotknął ich oczu i powiedział: Według waszej wiary niech się wam stanie. I otworzyły się ich oczy, a Jezus przykazał im surowo: Uważajcie, aby nikt się o tym nie dowiedział. [Ewangelia Mateusza 9:28-30]
A ludzie z tamtych okolic, poznawszy go, rozesłali wiadomość po całej okolicy i przyniesiono do niego wszystkich chorych. I prosili go, aby mogli dotknąć tylko brzegu jego szaty, a ci, którzy dotknęli, zostali uzdrowieni. [Ewangelia Mateusza 14:35-36]
A oto dwaj ślepi, siedzący przy drodze, usłyszawszy, że Jezus przechodzi, zawołali: Zmiłuj się nad nami, Panie, Synu Dawida! Tłum surowo nakazywał im milczeć, lecz oni tym bardziej wołali: Zmiłuj się nad nami, Panie, Synu Dawida! Wtedy Jezus zatrzymał się, zawołał ich i zapytał: Co chcecie, abym dla was zrobił? Odpowiedzieli mu: Panie, aby się otworzyły nasze oczy. Wtedy Jezus ulitował się nad nimi, dotknął ich oczu, a natychmiast odzyskali wzrok i poszli za nim. [Ewangelia Mateusza 20:31-34]
——— Wielu bowiem uzdrowił, tak że wszyscy, którzy mieli jakieś choroby, cisnęli się do niego, aby go dotknąć. [Ewangelia Marka 3:10]
I nie mógł tam uczynić żadnego cudu oprócz tego, że uzdrowił niektórych chorych, kładąc na nich ręce. [Ewangelia Marka 6:5]
I przyprowadzili do niego głuchego, który miał trudności z mówieniem, i prosili go, aby położył na niego rękę. Pan, wziąwszy go z tłumu na bok, włożył palce w jego uszy i splunąwszy, dotknął jego języka; A spojrzawszy w niebo, westchnął i powiedział do niego: Effatha, to znaczy: Otwórz się. Zaraz też otworzyły się jego uszy i rozwiązały się więzy jego języka, i mówił poprawnie. [Ewangelia Marka 7:32-35]
A ująwszy ślepego za rękę, wyprowadził go poza miasteczko i plunąwszy na jego oczy, położył na niego ręce i zapytał, czy coś widzi. A on spojrzał w górę i powiedział: Widzę chodzących ludzi, jakby drzewa. Potem znowu położył ręce na jego oczy i kazał mu spojrzeć w górę. I został uzdrowiony, tak że nawet z daleka widział wszystkich wyraźnie. [Ewangelia Marka 8:23-25]
——– Wtedy Piotr powiedział: Nie mam srebra ani złota, lecz co mam, to ci daję: W imieniu Jezusa Chrystusa z Nazaretu, wstań i chodź! A ująwszy go za prawą rękę, podniósł go. I natychmiast wzmocniły się jego nogi i kostki. [Dzieje Apostolskie 3:6-7]
A przez ręce apostołów działo się wiele znaków i cudów wśród ludu. (I byli wszyscy jednomyślnie w przedsionku Salomona. [Dzieje Apostolskie 5:12]
I byli tam przez długi czas, odważnie mówiąc w Panu, który dawał świadectwo słowu swojej łaski, sprawiając, że przez ich ręce dokonywały się znaki i cuda. [Dzieje Apostolskie 14:3]
Wtedy Ananiasz poszedł, wszedł do domu, położył na nim ręce i powiedział: Saulu, bracie, Pan mnie posłał – Jezus, który ci się ukazał w drodze, którą jechałeś – żebyś odzyskał wzrok i został napełniony Duchem Świętym. I natychmiast spadły z jego oczu jakby łuski, i zaraz przejrzał, wstał i został ochrzczony. [Dzieje Apostolskie 9:17-18]
A Bóg dokonywał niezwykłych cudów przez ręce Pawła; Tak że nawet chustki albo przepaski z jego ciała kładziono na chorych, a choroby ich opuszczały i wychodziły z nich złe duchy. [Dzieje Apostolskie 19:11-12]
A ojciec Publiusza leżał, bo miał gorączkę i czerwonkę. Paweł poszedł do niego i modlił się, a położywszy na nim ręce, uzdrowił go. [Dzieje Apostolskie 28:8]
I naśmiewali się z niego, wiedząc, że umarła. A on wyrzucił wszystkich, ujął ją za rękę i zawołał: Dziewczynko, wstań! Wtedy jej duch powrócił i zaraz wstała, a on polecił, aby dano jej jeść. [Ewangelia Łukasza 8:53-55] + Mt 9:25 + Mk 5:41
2. NAKŁADANIE RĄK W CELU UWOLNIENIA
1. Kilka fragmentów Biblii podpowiada nam, że choroby mogą być związane również z obecnością złego ducha.
2. Strach przed nakładaniem rąk z powodu możliwości „odziedziczenia” złego ducha nie znajduje żadnego uzasadnienia w Biblii. Widzimy raczej, że z powodu nakładania rąk / dotyku (z wiarą, przez uczniów), demony wychodziły z dręczonych osób.
A gdy słońce zachodziło, wszyscy, którzy mieli cierpiących na rozmaite choroby, przyprowadzali ich do niego, a on na każdego z nich kładł ręce i uzdrawiał ich. Z wielu też wychodziły demony, wołając: Ty jesteś Chrystusem, Synem Bożym. Ale on gromił je i nie pozwalał im mówić. Wiedziały bowiem, że on jest Chrystusem.
[Ewangelia Łukasza 4:40-41]
Potem zszedł z nimi i stanął na równinie. Była z nim też gromada jego uczniów i wielkie mnóstwo ludzi z całej Judei i Jerozolimy oraz z okolic nadmorskich, z Tyru i Sydonu, którzy przyszli, aby go słuchać i aby ich uzdrowił z chorób. Także ci, którzy byli dręczeni przez duchy nieczyste, zostali uzdrowieni. A wszyscy ludzie starali się go dotknąć, ponieważ moc wychodziła z niego i uzdrawiała wszystkich.
[Ewangelia Łukasza 6:17-19]
A była tam kobieta, która od osiemnastu lat miała ducha niemocy i była pochylona, i w żaden sposób nie mogła się wyprostować. Gdy Jezus ją zobaczył, przywołał ją do siebie i powiedział: Kobieto, jesteś uwolniona od swojej choroby. I położył na nią ręce, a ona natychmiast wyprostowała się i chwaliła Boga.
[Ewangelia Łukasza 13:11-13]
A Bóg dokonywał niezwykłych cudów przez ręce Pawła; Tak że nawet chustki albo przepaski z jego ciała kładziono na chorych, a choroby ich opuszczały i wychodziły z nich złe duchy.
[Dzieje Apostolskie 19:11-12]
3. NAKŁADANIE RĄK W CELU BŁOGOSŁAWIEŃSTWA I UDZIELANIA NAMASZCZENIA
1. Pan Jezus kładł ręce na dzieci i je błogosławił. I my, a głównie ich rodzice, nie bójmy się tego robić.
2. Nie jest jasne, czy Paweł przez nałożenie rąk na Tymoteusza udzielił mu Ducha Świętego, czy jakiegoś specjalnego namaszczenia jako umocnienia do służby bądź posługiwania w darze duchowym.
3. Jakub pobłogosławił swoich synów, nakładając na nich ręce. Nie były to tylko zwyczajne słowa, ale były to słowa niosące moc, wskazujące przeznaczenie.
4. Mojżesz przez nałożenie swoich rąk przeniósł na Jozuego część swojego autorytetu.
5. W Dziejach Apostolskich czytamy dwukrotnie o nakładaniu rak w celu wyprawienia do służby. Nie był to tylko religijny uczynek, ale było to działanie prowadzone przez Ducha Świętego i niosło za sobą duchowe wyposażenie do konkretnego działania.
I przynoszono do niego dzieci, aby ich dotknął, ale uczniowie gromili tych, którzy je przynosili. Gdy Jezus to zobaczył, oburzył się i powiedział do nich: Pozwólcie dzieciom przychodzić do mnie i nie zabraniajcie im. Do takich bowiem należy królestwo Boże. Zaprawdę powiadam wam: Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, nie wejdzie do niego. I brał je na ręce, a kładąc na nie ręce, błogosławił je.
[Ewangelia Marka 10:13-16] + [Mateusza 19:14-15] + [Łukasza 18:15-16]
I spodobało się to całej gromadzie zebranych. Wybrali więc Szczepana, męża pełnego wiary i Ducha Świętego, Filipa, Prochora, Nikanora, Tymona, Parmenasa i Mikołaja, prozelitę z Antiochii. Przedstawili ich apostołom, którzy modląc się, położyli na nich ręce.
[Dzieje Apostolskie 6:5-6]
A gdy jawnie pełnili służbę Panu i pościli, powiedział im Duch Święty: Odłączcie mi Barnabę i Saula do dzieła, do którego ich powołałem. Wtedy po poście i modlitwie nałożyli na nich ręce i wyprawili ich.
[Dzieje Apostolskie 13:2-3]
Izrael wyciągnął swoją prawą rękę, położył ją na głowę Efraima, który był młodszy, a swoją lewą rękę na głowę Manassesa, umyślnie pokładając swoje ręce, choć pierworodny był Manasses. I błogosławił Józefowi, mówiąc: Bóg, przed którego obliczem chodzili moi ojcowie, Abraham i Izaak, Bóg, który mnie żywił od mej młodości aż do dziś;
[Księga Rodzaju 48:14-15]
PAN powiedział do Mojżesza: Weź do siebie Jozuego, syna Nuna, męża, w którym jest mój Duch, i połóż na nim swoją rękę; I postaw go przed kapłanem Eleazarem i przed całym zgromadzeniem, i na ich oczach daj mu polecenie; I przenieś na niego część swojej godności, aby go słuchało całe zgromadzenie synów Izraela.
[Księga Liczb 27:18-20]
I przyprowadzisz Lewitów przed Namiot Zgromadzenia, i zbierzesz całe zgromadzenie synów Izraela; I przyprowadzisz Lewitów przed PANA, a synowie Izraela położą na nich swoje ręce. Wtedy Aaron przedstawi Lewitów przed PANEM jako ofiarę od synów Izraela, aby pełnili służbę dla PANA.
[Księga Liczb 8:9-11]
Nie zaniedbuj daru, który jest w tobie, który został ci dany przez proroctwo wraz z nałożeniem rąk starszych.
[1 List do Tymoteusza 4:14]
Z tego powodu przypominam ci, abyś rozniecił dar Boży, który jest w tobie przez nałożenie moich rąk. Nie dał nam bowiem Bóg ducha bojaźni, lecz mocy i miłości, i zdrowego umysłu.
[2 List do Tymoteusza 1:6-7]
4. NAKŁADANIE RĄK W CELU UDZIELENIA DUCHA ŚWIĘTEGO
1. W Biblii znajdujemy trzy fragmenty mówiące o tym, że Duch Święty był udzielany przez nakładanie rąk.
2. Udzielenie Ducha Św. przez nałożenie rąk stanowi 3/6 przypadków opisanych w Biblii. Pozostałe trzy przypadki to szczególne okoliczności.
3. Duch Święty był udzielany na pewno przez ręce Apostołów z grona dwunastu, Pawła z Tarsu, a także Ananiasza, prawdopodobnie „zwyczajnego” ucznia.
Na żadnego z nich bowiem jeszcze nie zstąpił. Byli tylko ochrzczeni w imię Pana Jezusa. Wtedy kładli na nich ręce, a oni otrzymywali Ducha Świętego. A gdy Szymon zobaczył, że Duch Święty był udzielany przez nakładanie rąk apostołów, przyniósł im pieniądze;
[Dzieje Apostolskie 8:16-18]
Wtedy Ananiasz poszedł, wszedł do domu, położył na nim ręce i powiedział: Saulu, bracie, Pan mnie posłał – Jezus, który ci się ukazał w drodze, którą jechałeś – żebyś odzyskał wzrok i został napełniony Duchem Świętym.
[Dzieje Apostolskie 9:17]
A kiedy Paweł położył na nich ręce, zstąpił na nich Duch Święty i mówili językami, i prorokowali.
[Dzieje Apostolskie 19:6]
CZY BAĆ SIĘ NAKŁADANIA RĄK?
Przeciwnicy swobody nakładania rąk przytaczają poniższy werset:
Rąk na nikogo pospiesznie nie wkładaj ani nie bądź uczestnikiem cudzych grzechów. Siebie samego zachowaj czystym.
[1 List do Tymoteusza 5:22]
Kontekst tego fragmentu najpewniej wskazuje na powściągliwość w ustanawianiu starszych i biskupów w Kościele. Ważne, aby nie robić tego pochopnie.
A) GDY TY NAKŁADASZ RĘCE
Przyjmując, że jesteś osobą nawróconą, napełnioną Duchem Świętym oraz masz szczere intencje:
1) Nie widzimy ogólnych Biblijnych przeciwwskazań, abyś nakładał ręce na osobę w celu modlitwy o uzdrowienie, uwolnienie, w modlitwie wstawienniczej, w celu błogosławieństwa lub modlitwy o napełnienie Duchem Świętym.
2) Ważne jest, aby osoby zaangażowane w ten akt miały jasne zrozumienie jego celu i były prowadzone przez prawdziwą wiarę i posłuszeństwo Bogu.
3) Ważne, aby reagować na prowadzenie Ducha Świętego. Należy być powściągliwym i czasem wstrzymywać się od modlitwy, gdy nie ma się do niej pokoju, jest w niewłaściwej intencji, jeśli jest czymś, co Biblia określa jako „rzucanie pereł przed wieprze” itd.
4) Nakładanie rąk to koniec końców ważne narzędzie w działaniach ewangelizacyjnych, dzięki którym ludzie mogą bardziej /częściej / szybciej doświadczyć Bożej Mocy, co wzmacnia wiarę, prowadzi ku nawróceniu, daję zachętę i zbudowanie.
5) Pamiętaj o poszanowaniu przestrzeni osobistej drugiej osoby. Nie musisz każdemu od razu nakładać obu rak na głowę!
B) GDY NA CIEBIE NAKŁADAJĄ RĘCE
1) Nie bój się prosić wierzących, do których masz zaufanie o modlitwę wstawienniczą, czy też modlitwę o uzdrowienie lub napełnienie Duchem Świętym (skąd wiedzieć, czy mam Ducha Świętego).
2) Nie widzimy w Biblii praktyki kursowania w koło i w koło po autorytetach w celu udzielanie większego namaszczenia, autorytetu. Te przypadki były w Biblii zazwyczaj aranżowane i prowadzone przez Ducha Świętego.
