CHARYZMATYCZNE DARY DUCHA ŚWIĘTEGO W BIBLII:
Znaki i cuda dokonywane przez Boga są opisywane w całym przekroju Biblii od Starego do Nowego Testamentu. Charyzmaty Ducha Świętego i przejawy Bożej Mocy służyły np. uzdrowieniu i uwolnieniu ludzi, ale też napawały bojaźnią Bożą ku opamiętaniu z grzechów i były zapalnikiem prawdziwej, gorącej wiary w Boga. Towarzyszące znaki i cuda wyróżniały służbę Pana Jezusa i Jego uczniów od postępowania faryzeuszów tkwiących w pustej religijności.
A takie znaki będą towarzyszyć tym, którzy uwierzą: w moim imieniu będą wypędzać demony, będą mówić nowymi językami. Będą brać węże, a choćby wypili coś śmiercionośnego, nie zaszkodzi im; na chorych będą kłaść ręce, a ci odzyskają zdrowie. (Mk 16:17-18)
Oni zaś poszli i głosili wszędzie, a Pan współdziałał z nimi i potwierdzał ich słowa znakami, które im towarzyszyły. Amen. (Mk 16:20)
A moja mowa i moje głoszenie nie opierały się na powabnych słowach ludzkiej mądrości, ale na ukazywaniu Ducha i mocy; Aby wasza wiara nie opierała się na mądrości ludzkiej, ale na mocy Boga. (1 Kor 2:4-5)
Lecz przyjdę do was wkrótce, jeśli Pan zechce, i poznam nie słowa pysznych, ale ich moc. Królestwo Boże bowiem przejawia się nie w słowie, ale w mocy. (1 Kor 4:19-20)
Jednak znaki apostoła okazały się wśród was we wszelkiej cierpliwości, w znakach, cudach i przejawach mocy. (2 Kor 12:12)
Gdyż nasza ewangelia nie doszła was tylko w słowie, ale także w mocy i w Duchu Świętym, i w pełnym przekonaniu. Wiecie bowiem, jacy byliśmy dla was, przebywając wśród was. (1 Tes 1:5)
Którym i Bóg dał świadectwo przez znaki, cuda i różnorakie moce oraz przez udzielanie Ducha Świętego według swojej woli. (Hb 2:4)
I powiedział do niego Jezus: Jeśli nie ujrzycie znaków i cudów, nie uwierzycie. (Jn 4:48)
Apostołowie zaś z wielką mocą dawali świadectwo o zmartwychwstaniu Pana Jezusa i wielka łaska była nad nimi wszystkimi. (Dz 4:33)
A Szczepan, pełen wiary i mocy, czynił cuda i wielkie znaki wśród ludzi. (Dz 6:8)
Przybierający pozór pobożności, ale wyrzekający się jej mocy. Takich ludzi unikaj. (2 Tym 3:5)
Oto daję wam moc stąpania po wężach, skorpionach i po wszelkiej mocy nieprzyjaciela, a nic wam nie zaszkodzi. (Łk 10:19)
A lud jednomyślnie przyjmował to, co mówił Filip, gdy go słyszeli i widzieli cuda, które czynił. Duchy nieczyste bowiem wychodziły z donośnym krzykiem z wielu, którzy je mieli. Wielu też sparaliżowanych i ułomnych zostało uzdrowionych. (Dz 8:6-7)
I całe zgromadzenie umilkło, a potem słuchali Barnaby i Pawła, którzy opowiadali, jak wielkie znaki i cuda Bóg uczynił przez nich wśród pogan. (Dz 15:12)
A Bóg dokonywał niezwykłych cudów przez ręce Pawła. (Dz 19:11)
Jednemu bowiem przez Ducha jest dana mowa mądrości, drugiemu mowa wiedzy przez tego samego Ducha; Innemu wiara w tym samym Duchu, innemu dar uzdrawiania w tym samym Duchu; Innemu dar czynienia cudów, innemu proroctwo, innemu rozróżnianie duchów, innemu różne rodzaje języków, a innemu tłumaczenie języków. A to wszystko sprawia jeden i ten sam Duch, udzielając każdemu z osobna, jak chce.
[I Koryntian 12:8-11]
I stanie się w ostatecznych dniach – mówi Bóg – że wyleję z mego Ducha na wszelkie ciało i będą prorokować wasi synowie i córki, wasi młodzieńcy będą mieć widzenia, a starcy będą śnić sny. Nawet na moje sługi i służebnice wyleję w tych dniach z mego Ducha i będą prorokować.
[Dzieje Apostolskie 2:17-18]
A Bóg ustanowił niektórych w kościele najpierw jako apostołów, potem proroków, po trzecie nauczycieli, potem cudotwórców, potem dary uzdrawiania, niesienia pomocy, rządzenia, różne języki.
[I Koryntian 12:28-31]
LISTA DARÓW CHARYZMATYCZNYCH:
W Biblii rozróżnić możemy dziesięć szczególnych darów Ducha Świętego: dar uzdrawiania, języków, tłumaczenia języków, prorokowania, snów, tłumaczenia snów i wizji, wizji, czynienia cudów, słowa wiedzy oraz rozróżniania duchów. Są to tzw. charyzmaty Ducha Świętego. Są jeszcze oczywiście inne dary Ducha Świętego, które nie dotyczą kwestii ponadnaturalnej.
1. DAR UZDRAWIANIA
Dar, o którym bardzo dużo czytamy w Biblii. Temat na cały osobny artykuł, ale wymienimy kilka najważniejszych kwestii z nim związanych:
- Uzdrawianie chorych było jedną z najczęstszych czynności w służbie Pana Jezusa, o których czytamy w Biblii. Polecenie o uzdrawianiu chorych (i autorytet ku temu) przekazał On również swoim 12 apostołom, a później 70 innym uczniom, a w końcu zapowiedział, że ten znak będzie towarzyszył wszystkim tym, którzy w niego uwierzą (Mk 16:18).
- Uzdrowienia w Biblii dokonywane były najczęściej przez nakładanie rąk lub dotyk (Dz 9:17), ale także przez Słowo (Mt 8:13), przez wypędzenie demona związanego z chorobą (Mt 9:33), przez przedmiot, z którym miał styczność apostoł (Dz 19:12), a nawet jego cień (Dz 5:15) (czy też przez pokładanie w to wiary), przez wykonanie polecenia (2Krl 5:10), czy też przez namaszczenie olejkiem (Jk 5:14).
2. DAR JĘZYKÓW
Biblia w 2 miejscach mówi o różnych rodzajach języków (1 kor 12:10, 1 Kor 12:28). Tak więc pod tym darem rozróżnić możemy:
- Osobisty Dar Języków: a) języki wypowiadane pod natchnieniem Ducha Świętego oraz b) języki wypowiadane bez szczególnego natchnienia Ducha Świętego. (1 Kor 14:2, 14:4, 14:14-15, *Rz 8:26, Ju 1:20)
- Języki do tłumaczenia (interpretacji) (1 Kor 12:10, 12:30, 14:5, 14:13)
- Języki faktyczne (prawdziwe, istniejące) (Dz 2:6)
Kompleksowe omówienie tematu daru języków w Biblii jest w poniższym opracowaniu:
3. DAR TŁUMACZENIA JĘZYKÓW
Jeden z darów, o których czytamy tylko w teorii.
- Dar tłumaczenia języków (interpretacji) nie bierze się z wyuczenia, nie chodzi też o tłumaczenie prawdziwego języka, jak w zawodzie tłumacza.
- Tłumacz przekazuje Słowa od Ducha Świętego dające zbudowanie kościołowi. Tłumaczenie jest podobne do prorokowania, ale wymaga mówienia języków do tłumaczenia przez inną osobą lub samego tłumacza (w tym samym czasie lub wcześniej). Tych języków nie należy zabraniać. (1 Kor 14:5, 12-13, 26-27, 39)
- Tłumaczenie języków jest oparte na fundamencie znania Bożego Głosu.
4. PROROKOWANIE
Prorokowanie w Biblii dotyczy trzech głównych kwestii:
- przekazywanie Słów od Boga
- mówienie o tym, co się stanie w przyszłości
- prorokowanie jako modlitwa płynąca bezpośrednio od Ducha Świętego
Prorocy występują zarówno w Starym: (np. Mojżesz, Samuel, Gad, Natan, Eliasz, Elizeusz, Izajasz, Jeremiasz, Ezechiel, Daniel) jak i Nowym Przymierzu: prorok Agabos (Dz 11:27-28), córki Filipa (Dz 21:9), Juda i Sylas (Dz 15:32), Apostoł Jan (Obj 1:1-2), Jan Chrzciciel (Mt 11:9-10).
Przekazywanie Słów od Boga:
„Dlatego prorokuj i mów do nich: Tak mówi Pan Bóg: 'Oto otwieram wasze groby i wyprowadzę was z waszych grobów, ludu mój, i wprowadzę was do ziemi izraelskiej.” (Ez 37:12:)
Mówienie o przyszłości:
„Siedemdziesiąt tygodni wyznaczono twojemu ludowi i twemu świętemu miastu na zakończenie przestępstwa, na zapieczętowanie grzechów, na zadośćuczynienie za nieprawość, na wprowadzenie wiecznej sprawiedliwości, na zapieczętowanie widzenia i proroctwa, i na namaszczenie Świętego Świętych.” (Dn 9:24-27:)
„A gdy siedział na Górze Oliwnej, przystąpili do niego uczniowie na osobności, mówiąc: 'Powiedz nam, kiedy się to stanie, i jaki będzie znak twego przyjścia i końca świata?’ A Jezus im odpowiedział: 'Baczcie, żeby was kto nie zwiódł. Wielu bowiem przyjdzie w imieniu moim, mówiąc: Ja jestem Chrystus, i wielu zwiodą. Będziecie słyszeć o wojnach i wieści wojenne; uważajcie, nie trwóżcie się, bo to musi się stać, ale to jeszcze nie koniec. Powstanie bowiem naród przeciwko narodowi i królestwo przeciwko królestwu, i będzie głód i mur, i trzęsienia ziemi miejscami. Lecz to wszystko dopiero początek boleści.” (Mt 24:3-8:)
Modlitwa płynąca bezpośrednio z Ducha Świętego:
a) Większość Psalmów to modlitwa prorocza
b) np: w Ewangelii Łukasza 1:46-55:
„Wtedy Maria powiedziała: Wielbi moja dusza Pana; I rozradował się mój duch w Bogu, moim Zbawicielu; Bo wejrzał na uniżenie swojej służebnicy. Oto bowiem wszystkie pokolenia będą mnie odtąd nazywać błogosławioną. Bo uczynił mi wielkie rzeczy ten, który jest mocny, i święte jest jego imię. A jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie nad tymi, którzy się go boją. Okazał moc swoim ramieniem i rozproszył pysznych w myślach ich serc. Strącił mocarzy z tronów, a wywyższył pokornych. Głodnych napełnił dobrami, a bogaczy odprawił z niczym. Ujął się za Izraelem, swym sługą, pomny na swoje miłosierdzie; Jak mówił do naszych ojców, do Abrahama i jego potomstwa na wieki.”
5. SNY OD BOGA
Sny od Boga mogą nieść komunikat dla nas lub dla drugiego człowieka. W Biblii sny od Boga mają różne formuły:
- sen bezpośredni, niewymagający tłumaczenia (np. że ktoś zaszedł w ciążę): sen żony Piłata (Mt 27:19)
- sen wymagający duchowej interpretacji: sny Faraona (Rdz 41:1-7), sen Józefa z Egiptu (Rdz 37:5-9), sny Nabuchodonozora (Dn 2:1-3), sen Jakuba (Rdz 28:12-15)
- komunikat/spotkanie we śnie z Bogiem / z aniołem: sen Salomona (1 Krl 3:5), Abimeleka (Rdz 20:3) , Józefa z Nazaretu (Mt 1:20), Marii (Łk 1:26-28), Labana (Rdz 31:24)
Na bazie doświadczenia, poznania Głosu Bożego, znajomości Biblii i rozeznawania duchowego należy uczyć się rozróżniać, który sen jest od Boga, a który nie.
6. TŁUMACZENIE SNÓW I WIZJI
Tym czterem młodzieńcom dał Bóg wiedzę i zrozumienie we wszelkim piśmie oraz mądrość. Ponadto Danielowi dał zrozumienie wszelkich widzeń i snów.
[Daniela 1:17]
- Tłumaczenie snów odbywa się w sposób duchowy, opierając się na poznaniu od Ducha Świętego. Nie ma tutaj mowy o żadnym senniku czy próbach „cielesnego” rozeznawania.
- Tłumaczenie snów i wizji jest oparte na poznaniu Bożego Głosu.
- Interpretacja snów i widzeń wymaga rozeznawania duchowego.
Józef (syn Jakuba) – Interpretacja snów faraona
Rodzaju 41:14-16, 25-28
„Posłał tedy faraon po Józefa, i przywołali go śpiesznie z więzienia. Ogolono go i zmienił szaty, i przyszedł do faraona. I rzekł faraon do Józefa: Miałem sen, a nie ma nikogo, kto by go wyłożył; ale słyszałem o tobie, że skoro usłyszysz sen, możesz go wytłumaczyć. Odpowiedział Józef faraonowi, mówiąc: To nie we mnie; Bóg da faraonowi odpowiedź, która go uspokoi.”
„Józef rzekł faraonowi: Sen faraona jest jeden: Bóg oznajmił faraonowi, co zamierza uczynić. Siedem krów pięknych jest siedem lat, a siedem kłosów pięknych jest to samo: są to siedem lat. Sen jest jeden. Siedem krów chudych i brzydkich, które wyszły za nimi, to siedem lat, a siedem kłosów pustych, wysuszonych wiatrem wschodnim, to będzie siedem lat głodu. To jest to, co rzekłem faraonowi: Co Bóg zamierza uczynić, to pokazał faraonowi.”
Daniel – Interpretacja snów Nabuchodonozora
Daniela 2:26-28, 31-35
„Wtedy król odezwał się i rzekł do Daniela, któremu było na imię Belteszassar: Czy potrafisz mi powiedzieć sen, który widziałem, i jego wykład? Daniel odpowiedział królowi, mówiąc: Tajemnica, której król żąda, nie mogą objawić królowi ani mędrcy, ani wróżbici, ani czarownicy, ani astrologowie. Ale jest Bóg na niebie, który objawia tajemnice, i on oznajmił królowi Nabuchodonozorowi, co się stanie w przyszłych dniach. Twój sen i widzenia twojej głowy na twoim łożu są te:”
„Ty, królu, widziałeś, a oto wielki posąg. Ten posąg był ogromny i nadzwyczaj świecący, stał przed tobą, a jego wygląd był straszny. Głowa tego posągu była z najczystszego złota, jego piersi i ramiona ze srebra, jego brzuch i biodra z miedzi, jego nogi z żelaza, jego stopy po części z żelaza, a po części z gliny. Patrzyłeś, aż oderwał się kamień, ale nie ręką, i uderzył posąg w jego stopy z żelaza i gliny, i rozbił je na kawałki. Wtedy rozbiły się na kawałki razem żelazo, glina, miedź, srebro i złoto, i stały się jak plewy na klepisku w lecie, i wiatr je porwał, tak że nie znaleziono po nich żadnego śladu. A kamień, który uderzył w posąg, stał się wielką górą i wypełnił całą ziemię.”
Dzieje Apostolskie 16:9-10
„I miał Paweł w nocy widzenie: Jakiś Macedończyk stał i prosił go, mówiąc: 'Przepraw się do Macedonii i pomóż nam!’ Gdy tylko zobaczył to widzenie, zaraz staraliśmy się wyruszyć do Macedonii, ponieważ uznaliśmy, że Bóg nas powołał, abyśmy im głosili Ewangelię.”
Interpretacja snu Józefa (syna Jakuba) dla więźniów
Rodzaju 40:8-22
„A oni mu odpowiedzieli: 'Mieliśmy sen, a nie ma nikogo, kto by go wyłożył.’ Józef rzekł do nich: 'Czyż nie do Boga należy wykładanie snów? Opowiedzcie mi je, proszę.’ Wtedy przełożony podczaszych opowiedział Józefowi swój sen i rzekł mu: 'Śniło mi się, że oto winorośl była przede mną. Na tej winorośli były trzy gałązki. Gdy tylko pączki wypuściła, natychmiast jej kwiaty zakwitły, a kiście winogron dojrzały. Wziąłem winogrona, wycisnąłem je do kielicha faraona i podałem kielich w ręce faraona.’ Józef mu rzekł: 'To jest jego wykład: Trzy gałązki to trzy dni. Po trzech dniach faraon podniesie twoją głowę i przywróci cię na twoje stanowisko; będziesz podawał kielich faraonowi do ręki, jak dawniej, gdy byłeś jego podczaszym. Pamiętaj jednak o mnie, gdy ci się dobrze powiedzie, i okaż mi łaskę, wspomnij o mnie faraonowi i wyprowadź mnie z tego domu. Gdyż zostałem porwany z ziemi Hebrajczyków, a tutaj także nic nie uczyniłem, aby mnie wtrącono do tego lochu.’ A gdy przełożony piekarzy zobaczył, że Józef dobrze wyłożył, rzekł do niego: 'Ja też miałem sen: Oto trzy kosze białego chleba na mojej głowie. W górnym koszu były wszelkiego rodzaju potrawy dla faraona, wyroby piekarskie, a ptaki jadły je z kosza nad moją głową.’ Józef odpowiedział i rzekł: 'To jest jego wykład: Trzy kosze to trzy dni. Po trzech dniach faraon podniesie twoją głowę, ale cię powiesi na drzewie, a ptaki będą jadły twoje ciało.'”
7. WIZJE (WIDZENIA)
I powiedział do nich: Słuchajcie teraz moich słów: Jeśli będzie wśród was prorok, ja, PAN, objawię mu się w widzeniu, będę mówił do niego we śnie. Lecz nie tak jest z moim sługą Mojżeszem, który jest wierny w całym moim domu. Z ust do ust mówię do niego, jawnie, a nie w zagadkach; on ogląda postać PANA. (…)
[Liczb 12:6-8]
- Wizja może przypominać sen na jawie.
- Najczęściej wizje w Biblii otrzymywały osoby w trakcie modlitwy.
- Wizje podobnie jak sny mogą wymagać lub nie wymagać interpretacji.
- Wizja może być duchowym „wejściem” w miejsce spotkania z Bogiem lub aniołem i rozmowy z Nimi.
Przykłady: W Nowym Testamencie znane wizje mieli: Piotr o Korneliuszu (Dz 10:9-16), apostoł Paweł o Macedończyku (Dz 16:9-10), Ananiasz w Damaszku (Dz 9:10-12), Szczepan przed śmiercią (Dz 7:55-56), Apostoł Jan o apokalipsie (Obj 1:1-2). W Starym Testamencie w księgach proroczych czytamy o wielu wizjach: np. u proroka Ezechiela (Ez 1:1-3, Ez 37:1-10).
8. DAR CZYNIENIA CUDÓW
Przykłady czynienia cudów: rozmnażanie chleba (Mt 14:19-21), zamiana wody w wino (Jn 2:7-9), oczyszczenie zatrutej wody (2 Krl 2:19-22), odnalezienie zaginionego ostrza toporka (2 Krl 6:5-7 ), odnalezienie statera w pyszczku ryby (Mt 17:27), chodzenie po wodzie (Mt 4:29-30), stanie się niewidocznym dla tłumu (Łk 4:29-30), rozmnożenie oliwy (2 Krl 4:1-7), wytryśnięcie wody ze skały (Wj 17:5-6), rozstąpienie rzeki (Joz 3:14-17), zatrzymanie słońca (Joz 10:12-14) i wiele innych.
Najwięcej takich szczególnych cudów w Biblii działo się w służbie Pana Jezusa, Eliasza, Elizeusza, Mojżesza i Jozuego.
9. SŁOWO WIEDZY
Dar słowa wiedzy (poznania) to duchowy dar, przez który Duch Święty udziela osobie nadprzyrodzoną wiedzę lub zrozumienie dotyczące konkretnej sytuacji, osoby lub wydarzenia. Jest to wiedza, która pochodzi bezpośrednio od Boga i której często nie można zdobyć w naturalny sposób.
Przykłady w Biblii: Pan Jezus i Samarytanka przy studni (Jn 4:16-19), Pan Jezus i Natanael (Jn 1:47-50) Paweł i Elimas czarownik (Dz 13:6-12) Piotr i sytuacja z Ananiaszem i Safirą (Dz 5:1-11), prorok Samuel i spotkanie Saula (1 Sam 9:15-20), Elizeusz i Gehazi (2 Krl 5:20-27), Elizeusz i wojny z Syrią (2 Krl 6:8-12).
Pan Jezus i Samarytanka przy studni
Jana 4:16-19 „Jezus powiedział do niej: Idź, zawołaj swego męża i wróć tutaj. Odpowiedziała kobieta: Nie mam męża. Jezus powiedział do niej: Dobrze powiedziałaś: Nie mam męża. Miałaś bowiem pięciu mężów, a ten, którego teraz masz, nie jest twoim mężem. To powiedziałaś prawdę. Kobieta powiedziała do niego: Panie, widzę, że jesteś prorokiem.”
Pan Jezus i Natanael
Jana 1:47-50 „Jezus, zobaczywszy Natanaela, gdy się zbliżał, powiedział o nim: Oto prawdziwy Izraelita, w którym nie ma podstępu. Natanael zapytał go: Skąd mnie znasz? Jezus odpowiedział mu: Zanim cię zawołał Filip, widziałem cię, gdy byłeś pod figowym drzewem. Natanael odpowiedział mu: Rabbi, ty jesteś Synem Bożym, ty jesteś królem Izraela. Jezus odpowiedział i rzekł do niego: Czy wierzysz dlatego, że powiedziałem ci: Widziałem cię pod figowym drzewem? Ujrzysz większe rzeczy niż te.”
Paweł i Elimas czarownik
Dzieje Apostolskie 13:6-12 „A gdy przeszli całą wyspę aż do Pafos, znaleźli pewnego czarownika, fałszywego proroka, Żyda imieniem Bar-Jezus, który był z namiestnikiem Sergiuszem Pawłem, roztropnym mężem. Ten wezwał Barnabę i Saula, pragnąc usłyszeć słowo Boże. Lecz Elimas, czarownik (bo tak się tłumaczy jego imię), sprzeciwiał się im, starając się odwieść namiestnika od wiary. Wtedy Saul, który nazywał się również Paweł, napełniony Duchem Świętym, spojrzał na niego uważnie i rzekł: O pełen wszelkiego podstępu i wszelkiej przewrotności, synu diabła, wrogu wszelkiej sprawiedliwości, czy nie przestaniesz wykrzywiać prostych dróg Pana? A teraz oto ręka Pana jest nad tobą, będziesz ślepy i przez jakiś czas nie ujrzysz słońca. I natychmiast padła na niego gęsta mgła i ciemność, i chodził szukając, kto by go poprowadził za rękę. Wtedy namiestnik, ujrzawszy, co się stało, uwierzył, zdumiony nauką Pana.”
Piotr i sytuacja z Ananiaszem i Safirą
Dzieje Apostolskie 5:1-11 „A pewien człowiek imieniem Ananiasz, z Safirą, swoją żoną, sprzedał posiadłość i za wiedzą żony zachował dla siebie część pieniędzy, a jakąś część przyniósł i złożył u stóp apostołów. Wtedy Piotr powiedział: Ananiaszu, dlaczego szatan napełnił twoje serce, że okłamałeś Ducha Świętego i zachowałeś dla siebie część pieniędzy za tę posiadłość? Czyż gdy ją miałeś, nie była twoją własnością, a gdy została sprzedana, pieniądze nie były w twojej mocy? Dlaczego postanowiłeś tę rzecz w swoim sercu? Nie okłamałeś ludzi, ale Boga. Ananiasz, słysząc te słowa, padł i wyzionął ducha. I wielki strach ogarnął wszystkich, którzy to słyszeli. Młodsi zaś wstali, owinęli go, wynieśli i pogrzebali. A po około trzech godzinach przyszła też jego żona, nie wiedząc, co się stało. I Piotr zapytał ją: Powiedz mi, czy za tyle sprzedaliście tę posiadłość? A ona odpowiedziała: Tak, za tyle. Wtedy Piotr powiedział do niej: Dlaczego umówiliście się, aby kusić Ducha Pana? Oto stopy tych, którzy pogrzebali twego męża, są u drzwi i wyniosą cię. I zaraz padła mu u stóp, i wyzionęła ducha. A gdy młodzi weszli, znaleźli ją martwą, wynieśli ją i pogrzebali obok jej męża. I wielki strach ogarnął cały kościół i wszystkich, którzy to słyszeli.”
Prorok Samuel i spotkanie Saula
1 Samuela 9:15-20 „Ale dzień przed przyjściem Saula Pan objawił to Samuelowi, mówiąc: Jutro o tym czasie przyślę do ciebie męża z ziemi Beniamina, a ty namaścisz go na księcia nad moim ludem, Izraelem. On wybawi mój lud z rąk Filistynów, gdyż wejrzałem na mój lud, bo doszło do mnie jego wołanie. Gdy Samuel zobaczył Saula, Pan powiedział do niego: Oto mąż, o którym ci powiedziałem. Ten będzie panował nad moim ludem. Saul zbliżył się do Samuela w bramie i powiedział: Powiedz mi, proszę, gdzie jest dom widzącego? A Samuel odpowiedział Saulowi: Ja jestem widzący. Idź przede mną na wyżynę, a dziś będziecie ze mną jedli. A rano cię odprawię i oznajmię ci wszystko, co masz w sercu. A o oślice, które zgubiły ci się trzy dni temu, nie martw się, bo się znalazły. Do kogo bowiem należy wszystko, co cenne w Izraelu? Czy nie do ciebie i do całego domu twojego ojca?”
Elizeusz i Gehazi
2 Królewska 5:20-27 „Ale Gehazi, sługa Elizeusza, męża Bożego, pomyślał: Oto mój pan oszczędził Naamana, tego Syryjczyka, nie przyjmując z jego ręki tego, co przyniósł. Jak żyje Pan, pobiegnę za nim i wezmę od niego coś. Gehazi udał się więc za Naamanem. A gdy Naaman zobaczył biegnącego za sobą, zeskoczył z wozu naprzeciw niego i zapytał: Czy wszystko w porządku? A on odpowiedział: Wszystko w porządku. Mój pan posłał mnie, mówiąc: Oto właśnie teraz przyszli do mnie z góry Efraima dwaj młodzieńcy spośród synów prorockich. Daj dla nich, proszę, talent srebra i dwie szaty na zmianę. Naaman odpowiedział: Raczej weź dwa talenty. I nalegał na niego, zawiązał dwa talenty srebra w dwóch workach i dwie szaty na zmianę, i dał dwóm ze swoich sług, aby nieśli przed nim. A gdy przyszedł na pagórek, odebrał to z ich rąk i złożył w domu. Potem odesłał tych mężów i odeszli. A on poszedł i stanął przed swoim panem. Wtedy Elizeusz zapytał go: Skąd przychodzisz, Gehazi? A on odpowiedział: Twój sługa nigdzie nie chodził. A on mu powiedział: Czy moje serce nie poszło z tobą, gdy ten mąż zawrócił ze swego wozu naprzeciw ciebie? Czy to czas brać srebro i brać szaty, oliwniki i winnice, owce i woły, sługi i służące? Dlatego trąd Naamana przylgnie do ciebie i do twojego potomstwa na wieki. I wyszedł od niego trędowaty jak śnieg.”
Elizeusz i wojny z Syrią
2 Królewska 6:8-12 „A gdy król Syrii walczył z Izraelem, naradzał się ze swoimi sługami, mówiąc: Rozbiję obóz w tym i w tym miejscu. Wtedy mąż Boży posłał do króla Izraela, ostrzegając: Strzeż się, abyś nie przechodził przez to miejsce, bo tam zstępują Syryjczycy. I król Izraela posłał na to miejsce, o którym mu powiedział mąż Boży, i ostrzegł go, i był tam czujny, nie raz, nie dwa. Dlatego serce króla Syrii było niespokojne z tego powodu, i zwoławszy swoich sług, zapytał ich: Czy nie oznajmicie mi, kto z naszych jest za królem Izraela? Wtedy jeden z jego sług powiedział: Nikt, mój panie królu, ale Elizeusz, prorok, który jest w Izraelu, oznajmia królowi Izraela słowa, które mówisz w swojej sypialni.”
Ale Jezus nie powierzał im samego siebie, bo on znał wszystkich; I nie potrzebował, aby mu ktoś dawał świadectwo o człowieku. On bowiem wiedział, co było w człowieku.
[Jana 2:24-25]
10. ROZRÓŻNIANIE DUCHÓW
- Ten dar pozwala rozpoznać, kiedy coś jest działaniem Ducha Świętego. Pomaga to w identyfikowaniu prawdziwego objawienia, prorokowania i innych duchowych działań, które pochodzą od Boga.
- Dar ten umożliwia rozróżnianie intencji i motywacji ludzkiego serca. Pomaga zrozumieć, kiedy ktoś działa zgodnie z własnymi pragnieniami lub ego, a nie z inspiracji Bożej.
- Dar rozróżniania duchów pomaga w identyfikacji obecności i działalności złych duchów lub demonów. Może to obejmować rozpoznawanie fałszywego nauczania, zwodzenia oraz innych działań przeciwnych Bożemu planowi.
- Dar ten pomaga chronić Kościół i wierzących przed fałszywymi naukami, prorokami i duchowymi oszustwami. Ułatwia właściwe modlitwy wstawiennicze oraz posługę uwalniania, pomagając identyfikować źródła problemów duchowych. Pomaga podejmować mądre decyzje w duchowej rzeczywistości, rozpoznając Boże prowadzenie.
Prorokowanie nie z Boga, ale z Baala
Jeremiasza 23:13 „I widziałem głupotę u proroków Samarii: Prorokowali przez Baala i zwiedli mój lud, Izraela.”
Jeden prorokuje, inni mają rozeznawać
1 Koryntian 14:29 „A prorocy niech mówią dwaj albo trzej, a inni niech osądzają.”
Paweł i dziewczynka z duchem wieszczym
Dzieje Apostolskie 16:16-18 „A gdy szliśmy na modlitwę, spotkała nas pewna dziewczyna, która miała ducha wróżbiarskiego i przynosiła swoim panom duży zysk przez wróżenie. Ta dziewczyna idąc za Pawłem i za nami, wołała: Ci ludzie są sługami najwyższego Boga, którzy głoszą wam drogę zbawienia. Czyniła to przez wiele dni. Wtedy Paweł, zniecierpliwiony, odwrócił się i powiedział do ducha: Rozkazuję ci w imieniu Jezusa Chrystusa, żebyś z niej wyszedł. I w tej chwili wyszedł.”
Pan Jezus gani Piotra mówiąc „Idź precz szatanie”
Ewangelia Marka 8:33 „Lecz on odwrócił się, spojrzał na swoich uczniów i zgromił Piotra, mówiąc: Idź precz ode mnie, szatanie! Bo nie myślisz o tym, co Boże, ale o tym, co ludzkie.”
Paweł rozpoznaje działanie złego ducha w Elimasie
Dzieje Apostolskie 13:9-10 „Wtedy Saul, który nazywał się również Paweł, napełniony Duchem Świętym, spojrzał na niego uważnie i rzekł: O pełen wszelkiego podstępu i wszelkiej przewrotności, synu diabła, wrogu wszelkiej sprawiedliwości, czy nie przestaniesz wykrzywiać prostych dróg Pana?”
Fałszywi prorocy mówią królowi Achabowi, że odniesie zwycięstwo
1 Królewska 22:6 „Wtedy król Izraela zgromadził proroków, około czterystu mężów, i zapytał ich: Czy mam wyruszyć na wojnę przeciwko Ramot w Gileadzie, czy mam tego zaniechać? A oni odpowiedzieli: Wyrusz, a Pan wyda je w rękę króla.”
Umiłowani, nie wierzcie każdemu duchowi, ale badajcie duchy, czy są z Boga, gdyż wielu fałszywych proroków wyszło na świat. Po tym poznacie Ducha Bożego: każdy duch, który wyznaje, że Jezus Chrystus przyszedł w ciele, jest z Boga. Każdy zaś duch, który nie wyznaje, że Jezus Chrystus przyszedł w ciele, nie jest z Boga. Jest to duch antychrysta, o którym słyszeliście, że nadchodzi i już teraz jest na świecie.
[1 Jana 4:1-3]
Widziałem u proroków Samarii głupstwo: prorokowali w imię Baala i zwodzili mój lud Izraela.
[Jeremiasza 23:13]