Faryzeusze byli jednym z żydowskich bractw religijnych istniejących od ok. II wieku p.n.e. do ok. 70 r. n.e. Charakteryzowała ich bardzo dobra znajomość treści Świętych Pism oraz oddanie życia sprawom religijnym. Faryzeusze przestrzegali przykazań, wiele czasu spędzali w synagodze, dużo się modlili, często pościli, pilnowali rytuałów, dawali dziesięciny. Prawdopodobnie wielu z nich miała w tym szczytne intencje: pragnęli podobać się Bogu, zachować się „czystymi” oraz pilnować, aby Boże prawa były przestrzegane.
Warto przy tym zauważyć, że w Ewangeliach nie czytamy o podobnych problemach w Izraelu jak w czasach Starego Testamentu. Naród wydaje się pilnować prawa, nie czci innych Bożków, nie uprawia czarów, nie przeprowadza dzieci przez ogień, obchodzi święta i szabaty.
Dlaczego jednak Żydów – na czele z Faryzeuszami i uczonymi w piśmie – spotyka taka nagana i krytyka ze strony Pana Jezusa?
Czy we współczesnych kościołach oraz w nas – wierzących, widać podobne objawy faryzejstwa i niepodobającej się Bogu religijności?
Jak Pan Jezus nazywał Faryzeuszy?
- „Groby pobielane” (Mt 23:27)
- „Węże, plemię żmijowe” (Mt 23:33)
- „Głupi i ślepi” (Mt 23:17)
- „Obłudnicy” (Mt 23:13)
- „Ślepi przewodnicy” (Mt 23:24)
- „Synowie piekła” (Mt 23:15)
Zarzuty Pana Jezusa wobec FaryzeuszY
- „lubią chodzić w długich szatach” (Łk 20:46)
- „kochają pozdrowienia na rynkach” (Łk 20:46)
- „kochają pierwsze krzesła w synagogach”(Łk 20:46)
- „kochają pierwsze miejsca na ucztach”(Łk 20:46)
- „pożerają domy wdów” (Łk 20:47)
- „dla pozoru odprawiają długie modlitwy”(Łk 20:47)
- „oczyszczają to co na zewnątrz, a w środku są pełni zdzierstwa i nieprawości” (Łk 11:39) + niepowściągliwości (Mt 23:25) + „Na zewnątrz wydają się ludziom sprawiedliwi, ale wewnątrz pełni obłudy i nieprawości” (Mt 23:28)
- „opuszczają sąd i miłość Boga” (Łk 11:42) + „opuszczają wiarę” (Mt 23:23)
- „obciążają ludzi brzemionami nie do uniesienia, a sami ich nie tykają jednym palcem” (Łk 11:46)
- „przeszkadzają tym, którzy chcą wejść do Królestwa Bożego” (Łk 11:52) + „Sami nie wchodzicie i innym nie pozwalacie wejść” (Mt 23:13)
- „są obłudni” (Łk 12:1)
- przeszkadza im uzdrowienie chorego w szabat (Łk 13:14)
- „mówią, ale nie czynią” (Mt 23:3)
- „spełniają uczynki, aby ludzie ich widzieli” ( Mt 23:5)
- „poszerzają filakterie i wydłużają frędzle swoich płaszczy” (Mt 23:5)
- kochają gdy ludzie nazywają ich „Rabbi, Rabbi” (Mt 23:7)
- „przecedzają komara, a połykają wielbłąda” (Mt 23:24)
- „czczą Boga wargami, ale sercem są daleko” (Mk 7:6)
- „próżno czczą Boga ucząc nauk, które są nakazami ludzkimi” (Mk 7:7)
- „znoszą przykazania Boże, aby zachować swoją tradycję” (Mk 7:9)
- przyjmują chwałę od ludzi, ale nie szukają chwały od Boga (Jn 5:44)
- badają pisma, ale nie chcą przyjść do Jezusa (Jn 5:39)
I usłyszeli to niektórzy z faryzeuszy, którzy z nim byli, i zapytali go: Czy i my jesteśmy ślepi?
Jezus im odpowiedział: Gdybyście byli ślepi, nie mielibyście grzechu, lecz teraz mówicie: Widzimy – dlatego wasz grzech pozostaje.
[Ewangelia Jana 9:40-41 UBG]
Inne objawy faryzeJstwa
- Niedobory naturalnej miłości i miłosierdzia dla drugiego człowieka
- Szydzenie
- Podstęp
- Ciągłe ocenianie innych, wytykanie błędów i grzechów, potępianie
- Literalne i wybiórcze czytanie Słowa Bożego
- Brak pokory
- Ślepota na własny grzech
- Brak uznania własnych win
- Bycie pełnym własnych racji
- Religia ponad Bożą Sprawiedliwość
- Ciągłe porównywanie się do drugiego człowieka – szczególnie grzeszników
- Umiłowanie w sporach i dyskusjach religijnych
CO CZĘSTO RÓŻNI FARYZUESZY OD NAŚLADOWCÓW PANA JEZUSA
- Naśladowcy Pana Jezusa mają przemienione serce i są napełnieni Duchem Świętym. To zasadnicza różnica, która wpływa na ich zachowanie i postępowanie.
- Faryzeusze nie mają osobistej relacji z Bogiem.
- Faryzeusze działają w oparciu o samą literę lub tradycję, a naśladowcy Pana Jezusa są w tym wszystkim prowadzeni przez Ducha Świętego.
- Działanie uczniów jest oparte na Bożej mocy, na znakach i cudach. W działaniu faryzeuszy nie widać przejawów Bożej mocy.
I zdumiewali się jego nauką, uczył ich bowiem jak ten, który ma moc, a nie jak uczeni w Piśmie.
[Ewangelia Marka 1:22 UBG]
Gdy zobaczyli odwagę Piotra i Jana i zrozumieli, że są ludźmi nieuczonymi i prostymi, dziwili się. Rozpoznali również, że byli z Jezusem.
[Dzieje Apostolskie 4:13 UBG]
A Szczepan, pełen wiary i mocy, czynił cuda i wielkie znaki wśród ludzi. Wtedy niektórzy z synagogi zwanej synagogą Libertynów i Cyrenejczyków, i Aleksandryjczyków oraz tych, którzy pochodzili z Cylicji i Azji, wystąpili do rozprawy ze Szczepanem. Lecz nie mogli sprostać mądrości i duchowi, z którym mówił.
[Dzieje Apostolskie 6:8-10 UBG]
Czy jesteś współczesnym faryzueszem?
Faryzejstwo jako zła religijność dopada mniej lub bardziej każdego z nas. Często mocno dotyczy świeżych wierzących, ale także osób wierzących od wielu lat, z których uleciało życie i pasja.
Objawem popadnięcia w faryzejstwo i złą religijność w Twoim życiu może być coraz mniej lub brak oznak życia Bożego o jakim czyta się w Dziejach Apostolskim. Dotyczy to najczęściej kwestii takich jak: brak Bożego prowadzenia, Jego osobistych wskazówek, brak przejawów Jego Mocy, brak pasji w wierze, brak pasji do czytania Słowa Bożego, zaniechanie (lub bardzo rzadkie) głoszenia Ewangelii drugiemu człowiekowi / dawanie świadectwa itp.
Jak nie być współczesnym faryzeuszem?
(…)Ale mam nieco przeciw tobie – że porzuciłeś twoją pierwszą miłość. Pamiętaj więc, skąd spadłeś, i pokutuj, i spełniaj pierwsze uczynki. A jeśli nie, przyjdę do ciebie szybko i ruszę twój świecznik z jego miejsca, jeśli nie będziesz pokutował.
[Księga Objawienia 2:4-5 UBG]
On też uczynił nas zdolnymi sługami nowego testamentu, nie litery, ale Ducha; litera bowiem zabija, Duch zaś ożywia.
[II List do Koryntian 3:6 UBG]
Uczmy się być bardziej jak Pan Jezus i apostołowie, a mniej jak faryzeusze.
Nie możemy opierać naszego życia duchowego na tradycji i rytuałach, a nawet nie tylko na samej literze – czytaniu Słowa Bożego. Potrzebujemy Ducha Świętego! (przeczytaj więcej: chrzest Duchem Świętym)
Nie możemy tylko czytać o życiu chrześcijańskim – musimy żyć tak jak Pan Jezus, jak Jego uczniowie w Dziejach Apostolskich. Potrzebujemy osobistej i żywej relacji z Duchem Świętym, Jego prowadzenia, doświadczenia Jego głosu.
Praktyczne wskazówki
Jeśli zdiagnozowałeś w sobie za dużo faryzeistwa, oto co możesz zrobić:
- zacznij od opamiętania i skruchy przed Bogiem. Proś o Ducha Świętego, o pasję, aby Cię prowadził – zadeklaruj mu pełne posłuszeństwo i zacznij je realizować.
- śledź Biblię, a szczególnie Dzieje Apostolskie, aby dowiedzieć się, jak powinno wyglądać normalne życie ucznia Pana Jezusa.
- znajdź ludzi wokoło, którzy też chcą żyć i działać dla Boga na 100%, być może trzeba będzie zmienić kościół i środowisko. Niestety wiele kościołów obecnie to miejsca bez życia – szukaj więc ludzi wśród których się rozpalisz, a nie przygaśniesz.
- zaangażuj się w praktyczne inicjatywy takie jak: ewangelizacje uliczne, rozdawanie biblii, akcje ewangelizacyjne w więzieniach, domach pomocy społecznej, domach dziecka lub do innych praktycznych służb.
- zacznij szkolić się w praktycznych chrześcijańskich działaniach i zacznij je praktykować (głoszenie ewangelii, modlitwa o chorych, wyganianie demonów, usługiwanie w darach Duchowych itp.) – zobacz temat uczniostwo.
